સાંજનો વરસાદ

બુંદ બુંદ થઈ વરસે,

સાંજ નો વરસાદ,

હું પોકારું તેને,

એ સાંભળે નહિ સાદ,

કોઈ એકલ દોકલ,

માણસની જેમ,

આકાશે ઝળુંબી કરે,

ધરા સંગાથે વાદ,

ઘડીક એ ઝરમરીયો,

ઘડીક ધોધમારયું હૈયું,

વલોવી નાખે એવો,

છેડેે છે નાદ,

નથી વીજળી સંગાથે,

ને વાયુ,

આજે એકલો આવ્યો છે, ઝીલવાને દાદ,

આંખોમાં વસેલા સોણલાં મઢવાને,

મન ભરી વરસ્યો,

રહી જશે યાદ.