મૂરત મને આપો

ગમે તેવી સ્થિતિ હો એક એ કિસ્મત મને આપો,

હું ‘મા’ના ખોળે હળવી થાઉં એ રાહત મને આપો.

 

હતી એ જ્યાં સુધી સાથે, નહીં જાણી કદર એની,

પડે દુ:ખો છતાં હસતી ભલી મૂરત મને આપો.

 

હું પગલી ધૂળમાં માંડી, ભલે પહોંચી અહીં સુધી,

સફળ થાઉં જ્યાં પહોંચીને ખરી ચાહત મને આપો.

 

સતત જીતી જવાની દોડમાં હારી લીધું તો પણ,

ખૂટે શ્રદ્ધા જીવન તરફી ન એ નફરત મને આપો.

 

ચરણ રસ્તા અને આ આભ પણ છોને તમે લઈ લો,

હું જ્યાં પહોંચી શકું એ લક્ષ્યની આરત મને આપો.

 

અમે ‘પ્રજ્ઞા’ને બદલે ક્યાં કદી માંગ્યું છે એવું કૈ ?

લઈ લો રૂપ મારું, મા સમી સૂરત મને આપો.

 

પંક્તિ સૌજન્ય : ‘ગની’ દહીંવાલા