વો આતી રહે ઐસે

જિગર કે ખૂન કે કતરે સે વો આતી રહે ઐસે;
ગઝલ મેરી સભી સે રુ-બરુ હોતી રહે ઐસે.

કોઈ બહેતે હુએ બિન્ધાસ્ત ઝરને કે સિવા ક્યા હૈ,
નઝમ પાકીજા રિશ્તા હૈં સદા બહેતી રહે ઐસે. 

કલમ હોતે ભી દેખેં હૈં હમીંને સર જવાની મેં,
કત્આ તલવાર કી હી ધાર પર ચલતી રહે ઐસે.

અગર સીના બને ચૌડા કિ જિસમેં સબકી યારી હો,
તભી રૂબાઈ દીયે કી તરહ જલતી રહે ઐસે.

જમીં સે કોઈ ભી બઢકર બડા જન્નત નહીં હોતા,
મુખમ્મસ ઇસ્તિલાહ બારીશ કી દેતી રહે ઐસે.