મારા વતનમાં

ઓ બચપણ ! ક્યાં છે તું?
સુની ગામની ગૌ ધૂળમાં
કે ભાગોળના ઓટલે કે વડલાની વડવાઈમાં
પેલા મંદિરમાં કે ચરાના મેદાનમાં,
ખેતરની વાડમાં ઉડતા તેતરમાં.

કે પેલા લીમડાના ઝાડની ડાળીઓ પર
ટહુકતા મોરલામાં કે બોરડીના બોર કે જાંબુડાના કે
અંધારિયા આંબાના લૂમખામાં.

કે મંદિરના આરતીના નાદમાં કે ડેરીની વહીસલમાં કે
અગરપાટ, આંબલીપીપળી કે ગિલ્લીદંડા
ને પેલી પિંચુડી લખોટીઓ કે તળાવની ડૂબકીઓ કે 
અબુલો કે ઢાબુલોની રમતમાં કે સુખો રોટલો - ડુંગળી ને છાશમાં.

ચાલને મનવા હવે નથી જીવવું આ
કોન્ક્રીટના જંગલમાં, રૂપિયાના ઢેફાંના ડુંગરમાં.
લુચ્ચા ને મેલા મનમાં
મને તો રહેવા દે એ
મસ્તીના પળમાં
મારા વતનમાં.