દીકરી

બાગમાં નાજુક કળી હજુ વિસ્તરે છે,

એમ દિકરી આંગણામાં અવતરે છે.

માવજત કરી સહજતાથી છોડ જેવી,

માવતર તો એ પછી એવા તરવરે છે.

છે હવે કિલકાર પારેવા થકી એ,

ને વિદાય કરી હવે પગ થરથરે છે,

થઈ ગયો હા ભેદ દિકરી-દીકરા માં,

ને વિચાર સમાનતાના પાથરે છે.

પારકી સમજી વળાવી ને છતાં તે,

લાડકી દીકરી પિતાને સાંભરે છે.

સંસ્કાર થકી વિરહ,ને વેદના શિર,

લે બની હું સ્રી તે સુખ-દુઃખ આચરે છે.

અનુભવ્યું એકાંત ત્યાં પરદેશ ગઈ એ, 

દૂર કીધી જાત ધડપણ આશરે છે.