જનની

જગની જનેતા ને જોઈ નથી,
પણ અંતરે તું જ હસતી સદા,

મા તારો હાથ મસ્તકે રહે બસ,
જગતજનની તું જ વળી, મા.
તારી અમીમય દ્રષ્ટિએ મને,
સપનાઓ સઘળાં સાચા દેખાય;
તારા આશિષના બે મીઠા બોલ,
અમૃતપાન સમ અર્પે આનંદ!
તું છે તો હું છું,
તુજનું હું દર્પણ,
તું જ મારા મારગનો દીવો, ઓ મા;
સુખ, દુઃખ મારા,
તારા થઈ જાય અને,
હું તારી સ્વપ્નપરી જ, ને મા!