વિશ્વદર્શન

એક સાંજે –

 

સાત વર્ષના મારા દીકરાએ,

એના ખભા કરતાં લગભગ ડબલ સાઈઝની

સ્કૂલબેગ ખભેથી ઉતારતાં મને પૂછ્યું –

મમ્મી ! તને ‘ફેઈસ રીડિંગ’ આવડે ?

હું જરા ચોકીં ...

પછી સ્વસ્થ થઈ મૈં પૂછ્યું,

‘ફેઈસ રીડિંગ’ એટલે શું ?

 

એ બોલ્યો –

 

જો હું તને શીખવું.

હું એને એકીટશે જોતી રહી...

એ સડસડાટ બોલવા માંડ્યો,

આપણે જેની સાથે વાતો કરતા હોઈએ

એનો ફેઈસ જોવાનો, એની આઈઝ જોવાની.

તેથી આપણને ખબર પડે કે –

તે આપણો ફ્રેન્ડ છે કે એનિમિ?

 

હું ચૂપચાપ એની ભોળી આંખો જોતી રહી.

મને એની ભોળી, કુતૂહલભરી આંખોમાં

અનેક પ્રશ્નોના ખડકલા દેખાયા;

મને, એ

ખીણમાં પ્રશ્નોના ઉત્તરો ખણતો અનુભવાયો.

 

આ વિરલ ક્ષણે –

મને મારા ‘કનૈયા’ ની આંખોમાં

‘વિશ્વદર્શન’ની અનુભતિ થઈ ગઈ.