મારી કને કશું નથી

શબ્દો સિવાય આપવાં મારી કને કશું નથી;

દીવો ય જલતો રહી શકે દીવેલ એટલું નથી!

નાનક; કબીર, રાબિયા; મકરંદ; સાંઈ પણ નથી;

ફાકાકશી ફકીર છું ભરપૂર પણ બધું નથી!

તું આવ તો અમી સમો વરસી જ જાઉં છું તરત,

સરભર હિસાબ રાખવો એવું ય તે ગજું નથી!

આ ક્યારે આવવું થયું, ક્યારે જઉં નક્કી નહીં;

તેથી જ મારાં ઘરને પણ બારી કે બારણું નથી!

હું પ્રેમમય નજર થકી પલળી ગયો છું ત્યારથી,

ભીનોભીનો રહ્યો સતત એ ચાહવા સમું નથી?

આવ્યો છું ત્યારથી તો ગજવાંવિહોણું આયખું,

બિલકુલ કબૂલ રાખ્યું છે એ તારે મન નવું નથી?

સારું કહે બૂરું કહે મરજી છે તારી મિત્ર હે!

સંભળાવવા; સંભાળવા કે સાધવા લખ્યું નથી!