દર્દ શાયરી

પાંડવો દ્રોપદીને દાવમાં મૂકી ગયા,

કૌરવ દ્રોપદી ચીર હરી દાસી બનાવી ગયા.

ધર્મ-અધર્મ યુધ્ધ ખેલાયું ભયંકર,

રણમેદાનમાં સો અક્ષરસેના છતાં કેવા હાર્યા,

ક્ષણીકમાં કાતીલ કેવા જખ્મ આપી ગયા.

આખી યુવાની જખ્મ રુઝાવામાં ગઇ.

ન રહ્યો ભરોસો ઇશ્ક મહોબ્બત પર,

યુવાની લબ્સની વિરહમાં નિકળી ગઇ.

જાત અમારી ન ઓળખી તો તુજ ને શું, ઓળખવાના.

એમ ને એમ દિવસો લબ્સ ના, નીંદા મજાકમાં ગયા.

આ ઘાયલ "લબ્સ" ખુદને ન ઓળખી શકી,

આમ યુવાની કૂવાના દેડકા શમી થઇ ગયી.