ચોમાસું

તમે સ્પર્શો ને હું લથબથ ભીંજાવ,
સજન! તમે એવું ચોમાસું થઈ જાવ.

અષાઢી હેત એવું અનરાધાર વરસે
હું તો કોરી રાખું કેમ જાતને,
અંધારે ઓરડે પૂરી બેઠી છું હું તો
ઈચ્છાની માજમ રાતને,
રોમે રોમ આનંદની છોળો ફૂટે એવા
ઝોંકાર અજવાળા પાવ,
સજન! તમે એવું ચોમાસું થઈ જાવ.

પ્રિત્યુંની નદીયું સાવ ઘેલી થઈને
પછી વ્હેતી'તી મારી આંખમાં,
જળની તે કંઠી હું તો પેરીને કંઠમાં
ઊડતી'તી પંખીની પાંખમાં,
અંગેઅંગ જળની સોળો ઊઠે એવું
માથાબોળ માથાબોળ ન્હાવ,
સજન! તમે એવું ચોમાસું થઈ જાવ.