ખુદા...મળવાનો..?

ઈન્સાનોમાં પણ જેને કદી ના મળી શક્યો તું ખુદા,

પછી પથ્થરોમાં તો તું કેવી રીતે એને મળવાનો? !!

 

મારી આંખોમાં આંખો પરોવીને રુદિયામાં ઊતરો,

એ તો આપણા બે ધબકાર વચ્ચે જ સળવળવાનો !!

 

ભાષાઓ થઈ જાય વિલીન અને ઉતરે જો મૌન,

આ જ તો અસલી છે એક કીમિયો એને કળવાનો !!

 

આ ભટકન સઘળી જો થઈ જાયને બંધ અચાનક,

તો પછી સ્થિરતામાં જ એ સરળતાથી મળવાનો !!

 

ને પથ્થર આ અહંકારનો હટી જાય જો સમજણથી,

પછી ચટ્ટાનમાંથી એ ઝરણાની જેમ ખળખળવાનો !!

 

બંધ આંખે સંકોચાઈ જાવ જો એક ક્ષણ પણ ભીતર,

એ તો અસીમ બનીને પછી અનંતમાં વિસ્તરવાનો !!

 

એક હાથની તાળીમાં તો શોરબકોર છે સન્નાટાનો,

ને આપણા મિલનમાં ખાલીપો બની ખળભળવાનો !!

 

મેં તો "પરમ" શાંતિના ખેતરમાં વાવ્યા ઉજાગરા,

એ હવે જાગરણ બની "પાગલ"ની જેમ ઊગવાનો !!