મન પૂછે મને
મન પૂછે મને
પર્ણ પીળા પાનખરના જોઈ મન પૂછે મને,
શાશ્વતી સૌંદર્યની છે કોઈ! મન પૂછે મને.
વૃક્ષને વરદાન કે પાચા ફરીથી કોળવું,
વેલડી એ જિંદગી કાં ખોઈ! મન પૂછે મને.
સાંજથી મહેંકી રહીતી રાતરાણી ને છતાં,
શબનમી એ રાતભર કાં રોઈ ! મન પૂછે મને
બાગમાં કિલ્લોલતી હસતી રમતી ઝૂમતી,
એ જ કળીઓ માળીએ કાં પ્રોઈ! મન પૂછે મને
ગર્ભમાંથી બાળકીએ ખુબ વિનવણી કરી,
તોય માએ કૂખ શાને ધોઈ! મન પૂછે મને
ભેંસ આગળ ભાગવત વંચાય ની કોને કહ્યું,
જાનવરમાં લાગણીઓ જોઈ! મન પૂછે મને
સ્નેહભીના સગપણો તોડીને જે ચાલ્યા ગયા,
રાહ એની આજલગ કાં જોઈ! મન પૂછે મને.
સૂર્ય સાગર આભલું પર્વત નદી બદલ્યા નહિ,
માનવીએ કેમ કિંમત ખોઈ! મન પૂછે મને.