ધરી ધીરજ ભલે પળપળ

ધરી ધીરજ ભલે પળપળ,

છતાં મોંઘૂં મળ્યું છે ફળ.

ભલા માણસ કદી બે પળ,

અરીસા બ્હાર આવી મળ.

સરળતા ને સમજવામાં,

સદા સૌ જાય છે નિષ્ફળ.

એ સર્જનહાર દુનિયાનો,

કરી જાણે છે સ્થળને જળ.

છે એવું પ્રેમ નું ઝરણું,

વહે જે મુજ મહિં ખળ ખળ.

છે સૌના હોઠ ઉપર સ્મિત,

અને છે દિલમાં દાવાનળ

કદી છતથી કે આંખોથી,

શું ઘરમાં રોજ ટપકે જળ.

જુએમાં રાહ દિકરાની,

અને આવે છે બસ કાગળ.

મળે મહેબુબ કોક એવું,

જે દુઃખમાં પણ રહે આગળ.