આદિ યોગી

ફૂલોની જેમ ખરવાનો ભય નથી,

માણસની જેમ મરવાનો ભય નથી !

વિચાર-વ્યવહાર, જાગતિક કારણોથી પર,

સમાધિસ્થ પ્રજ્ઞ છું, હું દિગંબર-નગ્ન છું !

પીડા-વ્યથા વિના નિર્ભય-અભય છું,

માર કંઈ જાય નથી, પરાજય નથી

છે શૂન્ય સનાતન શાશ્વત સ્થિરતા !!

જીવન-મૃત્યુથી અજરામર-અક્ષય છું,

મારે કંઈ લય નથી, કોઈ પ્રલય નથી !

શૂન્યમાંથી પ્રગટી શૂન્ય થયો છું ફરી,

વત્તા-ઓછાં થવાનો મને ડર નથી !

તેથી જ તો –

ફૂલોની જેમ ખરવાનો ભય નથી,

માણસની જેમ મારવાનો ભય નથી !