કાળજાને વીંધે તો જાણજો

બા, બા "ભુ.. ભુ.."
સામેજ ઉભા છે સ્વયંભૂ
તમારી જીભ ચાલતી નથી
મા - બાપ અચંબિત છે પણ અજાણ નથી.

એક એક શબ્દ કાન માં ગુંજે છે;
એનો જન્મદિવસ આજે છે.
પા, પા પગલી કરી મન મોહી લે છે.
માયામાં મન લિપ્ત થઇ થનગની ઉઠે છે.

મા બાપ શિક્ષિત નથી પણ વારસો અમુલ્ય છે;
કરુણાની ગંગા મનમાં વહે છે.
પુત્ર મોટો થઇ ને અમારી જીવ ઠાર શે.
કેવા કેવા વિચારોનું ઘર્ષણ થતું હશે?

પુત્ર મોટો થાય અને પંથકમાં પૂજાય;
તેની રીતભાત બધાને પસંદ આવે પણ.
મા - બાપ પસંદ ના કરાય

તેની ગણના ભણેલ અને સંસ્કારી બાળકોમાં થાય;
મા - બાપને અંદર થી હાશ થાય.

કલેજું કપાઈ જાય જ્યારે પુત્ર બોલવાનું શીખવાડે.
ઘરમાં કોઈ આવે ત્યારે બે બોલ બતાડે.

કાળજું કેવું કપાઈ જાય જ્યારે મન પર ચોટ થાય,
બાળકની આ હરકત પર સ્વાભિમાનનું કેટલું હનન થાય.

એક વાત નું ઘણું મહત્વ છે;
સંસ્કાર જ મોટું સત્વ છે.
મળે જો વારસા માં તો ધન્ય સમજ જો
તેને સાચવી શકો તો જન્મારો સફળ જાણજો.

જેને સિંચન તમારું કર્યું છે;
આજે તમે હજારો રૂપિયા કમાતા હશો.
એક શબ્દ પણ તેમના કાળજા ને વીંધે તો જાણજો.
તમે કોઈ કાળે તેમના મન ને જીતી નહિ સકશો.