ઝંખના

કૈં એવું કર કે તારી હમેશાં ખબર મળે,
જઉં કોઈ પણ દિશામાં ત્યાં તારું નગર મળે.

મંઝિલ અલગ, દિશા ને ગતિ પણ અલગ અલગ,
તો પણ નવાઈ બેઉની એક જ સફર મળે.

જળમય થઈ જો ઝંખના,રણમાં કમળ ઊગ્યાં,
તારા વિશેનું કેટલું તારા વગર મળે.

જોકે હું સાવ એકલો ઘરને ખૂણે રડ્યો,
વ્હેલી સવારે તારો રૂંધાયેલ સ્વર મળે.

એ કારણે કદાચ તું ટાળીશ આવવું,
બદલઈ ગયું છે શહેર, હવે ક્યાંથી ઘર મળે?