વહુનું શું ?

ચાર દીવાલ ને પાંચમી હું,

મૂક સાક્ષી હર ક્ષણનાં, હવે વધુ કહેવું શું ? 

પારકાંને પોતીકાં કરી જીવવાનું

સામે આ અપેક્ષા ન રખાય; શું ? 

અનુરૂપ સૌને થઈને જીવવાનું

તો સ્વમાન નેવે મૂકવાનું શું ? 

ઉર- ઉમંગ ને આશાઓ ગઈ ઓગળી !

પાંખો ફફડાવીનેય હવે ક્યાં ઊડશું ?

ટીપાઈ-ટીપાઈને લાગણીઓ થઈ પથ્થર ! 

અશ્રુધોધ ગયો સૂકાઈ ! હવે ખાળશો શું ? 

અંત:મને ઝૂરાપો કેટલો

રાખ પણ હવે દેખા દેશે કે શું ! ? 

દીકરો અતી સવાયો ને દીકરી-જમાઈ અણમોલ ! 

ઘર-પરિવાર સાચવનારી વહુનું શું ?