દો પલ ઠહેર જા એ જિંદગી

દો પલ ઠહેર જા એ જિંદગી કયું ઈતના તેઝ ભાગતી હે.
યે તેરી સહેલી તુજસે કુછ પલ ઉધાર માંગતી હે.

રુક થોડી બચપન કી યાદેં સમેટ કે રખલું અપની પલકો મે.
લે ચલતી હું થોડી માં કી દુલાર ઔર પાપા કા પ્યાર ભી સાથ મે.        

દોસ્તી કે મસ્તી ભરે લમ્હે ભી મેં આજ રખલું પાસ મે.
થોડી દેર રુક મે સાજન કી બહો મેં થોડા આરામ કરલું.

અપને બચ્ચે કિ કીલકારીઓ કો મન મેં ભરલું.
એ જિંદગી ઈતના તેઝ ના ભાગ.
રુક ઠહર જરા મે અપને ઈક ઈક પલ કો અપની સાંસો મે ભર લું.