માણસ

કેવા-કેવા લટકણિયામાં જીવ્યે રાખે,

માણસ થઈને માદળિયામાં જીવ્યે રાખે.

બોલે છે પણ બોલ્યા પૂરતું, સમજો છો ને ?

ના બોલે તો અટકળિયામાં જીવ્યે રાખે.

ક્યારે-ક્યાં એ છુટ્ટે મોંઢે રડવા બેસે ?

અંદર-અંદર ઝળઝળિયામાં જીવ્યે રાખે.

ફગફગિયો એક દીવો થઈને ઝુઝ્યે રાખે ,

તેલ ખૂટે તો તરફડિયામાં જીવ્યે રાખે.

સૂરજનું અજવાળું જેને ઓછું લાગે,

અંદરના એક ટમટમિયામાં જીવ્યે રાખે.

મારી ગઝલો ક્યારે કોને નડતર થઈ છે ?

અક્ષર થઈને કાગળિયામાં જીવ્યે રાખે.

મનગમતી એક ઘટના માટે વલખા મારે ,

નહીં આવેલા પરબીડિયામાં જીવ્યે રાખે.

-ચિંતન મહેતા "સરકાર"