શ્રાવણ માસ

ઊંચા તે આકાશે વાગે નગારાં ને વાદલડી રમતી જો રાસ

મારાં રે મનનાં આ મૃગલાને થાયે જો રણમાં પણ જળનો આભાસ

 

કેવો છલકે છે શ્રાવણ માસ! જો ને સખી મલકે છે શ્રાવણ માસ

 

મૌસમનાં પ્હેલાં આ ફોરાની છાંટ મને ભૂલાવે સાન અને ભાન,

ધરતીને જઈને આ મેઘ જો ચૂમે તો અંગોમાં ઉઠે તોફાન,

 

ભીંજાતી ધરતીના રોમ રોમમાંથી જો ભીની ભીની મલકે સુવાસ,

કેવો છલકે છે શ્રાવણ..

 

રૂપેરી સાફો જો બાંધીને આવે મેઘ, ગુંજી ઉઠે શરણાઈ,

લીલેરી કુંજમાં પંખીઓ ટહુકેને ધરતી પણ લે છે અંગડાઈ,

 

ફૂલોની ભાતપર ઝાકળની છાંટ ને ધરતીએ ઓઢ્યો સહવાસ

કેવો છલકે છે શ્રાવણ...

 

વર્ષાની રંગીલી મસ્તીભરી હેલીમાં સૃષ્ટિ આખી ભીંજાય,

છાતી સોંસરવો મને વાગે વરસાદ મારાં અંગે અંગ વીંધાય,

 

તારાં સંભારણનાં સોનેરી શમણા સંગ રગ રગમાં ભમતી ભીનાશ,

કેવો છલકે છે શ્રાવણ..

 

કેવો છલકે છે શ્રાવણ માસ ! જો ને સખી મલકે છે શ્રાવણ માસ