માનવી તકરારનો
માનવી તકરારનો
પ્રેમ ખોટો એ કરે શણગારનો
માનવીનો પ્રેમ છે પલવારનો.
વાત વાતે પ્રેમ નામે બાજશે,
માનવી બનતો ગયો તકરાર નો.
કામ ધીમા રોજ એના હોય છે,
શોખ એ ખોટો કરે રફતાર નો.
માનવી તો કોઈનો ક્યાં થ્યો કદી,
એ બન્યો છે તો ફકત ભંગારનો.
સાવ નાની વાતમાં ફસકી પડે,
આ નથી એ માનવી લલકારનો.
વાત સુલજી જાય છે સૌ પ્રેમથી,
લોક ઝઘડો કાં કરે બેકારનો