શબ્દસાગર

મોજડી પણ પારકી અપનાવવા લાગ્યાં;

માપ-બ્હારા પગ હતાં એ ભૂલવા લાગ્યાં.

સાદું પાણી ના પચાવી જાણતા જેઓ-

આંખ સામે જોઈ સૂરા ઝૂમવા લાગ્યાં.

ક્યાં પરિચય પૂરતો છે શબ્દસાગરનો;

પગ મૂક્યો સ્હેજે કિનારે ડૂબવા લાગ્યાં.

ઊંટ અરબી જ્યાં પલાણ્યું રેતના ઢૂંવા-

ઊંચે ઊંચે ખૂબ ઊંચે ઊડવા લાગ્યાં.

માર્ગ જગજાહેર સમજી હક કરી બેઠાં-

કોઈએ રોક્યા જરી લલકારવા લાગ્યાં.

જાહ્નવી-જમના પ્રદુષિત; ને નદીઓ પણ-

શુદ્ધ વૈચારિક પ્રવાહો ડ્હોળવા લાગ્યા.

બંધ લખવાનું કરો 'ગુણવન્ત' ગાગાગા-

શ્વાસ સક્ષમ સૌ મળીને રુંધવા લાગ્યાં.