રૂખડી અને રૂખડો

ઓસરિયે ઊભીને ઓલી, રૂખડી શાને મરકે !

સામે ઊભો રૂખડો સઘળું દેખી મનમાં મરકે !

છમછમ થાતી ઘુઘરિયુંનો ધીમો ધીમો નાદ,

ઘર - આંગણમાં પગલાંનો એ ભીનો ભીનો સાદ,

રૂખડીનો એ ટહુકો ટેહુક રૂખડાને જઈ અડકે...

ઓસરિયે ઊભીને ઓલી, રૂખડી શાને મરકે !

ઘમ્મરવલોણાં એવા ઘૂઘવે માખણ નીતરી જાય,

ભાતીગળ ઓઢણિયે એનું જોબનિયું છલકાય,

ગમતીલા ગીતો ગાવાને રૂખડીનું દિલ થરકે...

ઓસરિયે ઊભીને ઓલી, રૂખડી શાને મરકે !

રઢિયાળી રાતોમાં ઓલો ચાંદલિયો ચમકંતો,

વાંસલડીના સૂર ગજાવી સાંવરિયો મરકંતો,

છલક છલકતી ગાગરડીમાં રૂખડો - રૂખડી છલકે...

ઓસરિયે ઊભીને ઓલી, રૂખડી શાને મરકે