બને છે...

કંઈ છુટતું નથી તોયે સંત બને છે,

માણસ કઈ રીતે અહીં મહાન બને છે?

 

ધીરે ધીરે વધતો ચંદ્ર જ આખરે,

ખીલેલો પૂર્ણિમાનો ચાંદ બને છે.

 

એટલે જ એ કહેવાતો હશે ઈશ્વર,

પૂર્ણ કરી એકાદ આશ એ ઈશ બને છે.

 

કેટલો પાડ્યો હશે પરસેવો એને,

ત્યારે તો જઈ એ શાહુકાર બને છે.

 

ઢગલા આંસુઓ ના સમાવ્યા હશે ખુદમાં,

તેથી જ દરિયો ખારો બને છે.

 

પાનખરમાં જ ખરે પર્ણ એવું નથી,

લીલું પર્ણ પણ ક્યારેક શિકાર બને છે.

 

જીવનમાં 'ધર્મ' કેવું કેવું બને છે.

માણસાઈ ભૂલે એ જ અહીં માણસ બને છે?