હવે એવાં નગરને સાચવીને શું કરું?
હવે એવાં નગરને સાચવીને શું કરું?
મકાનો ધ્વસ્ત છે ને નામ ખોવાયા વસાહતનાં,
હવે એવાં નગરને સાચવીને શું કરું?
બચાવી ના શકાયા કોડ પણ જેની મરામતનાં,
હવે એવાં નગરને સાચવીને શું કરું?
ઉગે ના પાન પર ઝાકળ,ચડે ના ભીંત પર કૂંપળ,ખરે ના
મોરના ટહુકા અને એવું કશું,ગયા છે ઓસરી જાદૂ બધાં જેની નજાકતનાં,
હવે એવાં નગરને સાચવીને શું કરું?
દિશાઓ ધૂંધળી ને જળ સૂકાયા છે,
જળાશયનાં ઉપરથી કંઇક તોફાનો કરે આવાગમન,
સુરજને આવવું છે પણ નથી એંધાણ સ્વાગતનાં,
હવે એવાં નગરને સાચવીને શું કરું?
દીધાં ચારે ખૂણાઓને, દીધાં છત ને દિવાલોને
જણસ જેવાં હતાં એ કિંમતી સંભારણાં,
ઉડે છે ચીંથરાં ચારેતરફ મારી અમાનતનાં,
હવે એવાં નગરને સાચવીને શું કરું?
ખરી બેઠા ઉમળકા,છાલ જાણે કાંચળી થઇ ગઇ,
ગુલાબી ડાળખીને પાનખર ચોંટી પડી,
હજારો માનતાને અવગણી ગ્યા પાન ચાહતનાં,
હવે એવાં નગરને સાચવીને શું કરું?