અજ્ઞાની

અજ્ઞાની ને ઉંટ બચકું,

ઝીલ્યું મૂકે નહિ મુખ થકું;

અખા અણજાણ્યે પેઠું કાન,

ચાલ્યો પંથ દર્શન તે માન;

કેને કર્તા ન જાણ્યો જડે,

વઢે ઢીક ને કટારી વડે.