સવારી સતી સંતોની

જોખવા ગણવા બેસું ભવ સફર આખી વેડફાઈ જાય,

લક્ષ ભયના સહારે દોડું તો સફર મપાઈ ગણાય જાય.

અહીં લત લાગી છે મારા પણાનો ઇતિહાસ રચવાની,

લઇ શણગાર્યો અહમ હું પણાનો તુષ્યતાની સરદારી.

બે ઈમાન સ્વધર્મી આશાએ અષાઢ કોરા પીધા ભલે,

નહીતો વિના વર્ષે લીલોતરી પહેલેથી વારસામાં હતી.

જુઠ,અસત્ય, બનાવટને ઘણી મહેલાતો ફળી છે અહીં,

સત્ય ને કોણ જાણે ? દિશાઓ કેમ ઓંધળી મળી છે ?

ઢોલ નગારા ત્રમ્બક કે બંસરી પોલાણના લીધે ગાજે વાગે છે,

ખાંડાની ધારે સાંબેલાની વારે સતી સંત મહાપુરુષો બોલે છે.