ગીત - એક વિધુરનું....

ઝીલી રહ્યો છું હું કેટલા કારમા ઝંઝાવાત,

તારા વિના દિવસ સુના ને વિરહી રાત !

 

વેદના મારી કરમાયેલા ફૂલની જેમ ઝૂલે;

ક્યારે વાસંતી લહેરખી ફરી આવે ને ખુલે.

 

કાળનો બની ગઈ એ કોળીયો; સહ્યા મેં આઘાત,

ઝીલી રહ્યો છું  હું કેટલા કારમા  ઝંઝાવાત.

 

મનની વાત મનમાં ભરી જીવવું વસમું મને લાગે;

આંખ તને ખોળ્યાં કરે ને તું મારાથી દુર દુર ભાગે!

 

ભરખી ગઈ તને કયા જનમની દુઃખદ ઘાત;

ઝીલી રહ્યો છું હું કેટલા કારમા ઝંઝાવાત.