હવે બસ...

હવે બસ, હું તૈયાર છું, તમારી સાથે આવવા માટે,

હું પાનખર છું જાણું છું, વસંત ભલે ખીલી છે માથે.

ખાલી પાન ખરે, એ વાત જ સાવ ખોટી છે સહુની,

અરે ડાળ પણ સુકાય છે મારી જેમ જ એની સાથે.

વાયરા સાથે બધું ઉડીને ખાલીખમ થઈ જાય સઘળું,

તોયે શુષ્કતાનો ભાર વેઠું છું મારા હૈયે અને મારા હાથે.

ફરી લીલોતરી ઉગશે એવી આશા સહુને હોય જ છે,

પણ મારે તો મારું થડ જ કાપવું છે આજે મારે હાથે.

આ ઘર હવે તમારું છે, તમારો જ માળો છે અહીં, પણ કાલ,

તારી પણ આખરી પાનખર આવશે મારી માફક સમય સંગાથે.