તું છે મારી ત્વચા

પરપોટા જેવું છે મારું; તું છે મારી ત્વચા;

એકબીજાં સંભાળી લઈએ એકમેકની વ્યથા !

હું ફૂલું તો તું તરડાતી તું ભીંસે હું તરું;

વૃક્ષ સ્વયંને અનુભવું છું હે વીંટળાતી લતા !

પાણીથી યે પોત પાતળું તોય આપણું હોવું--

નાનકડી દુનિયામાં રહીએ આપણ બેઉં ખરાં !

કૃષ્ણ-સુદામા કોણ હશે એ જાણે છોને જગ;

બિન તાંદુલનો સંબંધ આપણે; આપણ સાચા સખા !

મટવાનું જ્યારે પણ થાયે મટવાનું સંગાથે--

ધૂણી ધખે જ્યાં પ્રણય-મંત્રની એજ આપણી જગા !