પુષ્પ
પુષ્પ
હું છું એક ખીલતું કુસુમ સુગંધિત વનમાં,
પ્રસરૂ બની રમ્ય સુવાસ ઝૂમતા સાવનમાં.
ભાસી મુજ સુગંધ ખીલી ઉઠ્યું આકાશ,
ધરા બનતી પ્રફુલ્લિત રમણીય આનંદમાં.
સુંદર પતંગિયા લૂંટે મુજ રસ મુગ્ધ બની,
ઉડી રહ્યા અહીંતહીં કરવા ખુદને શરણમાં.
ના કદીય ઈર્ષા અન્ય સુગંધિત ફૂલડાંની,
કરું મોજ તહીં એકલું ફરફરાતા પવનમાં.
કુસુમ કેરી સુવાસ પાથરે ચિરાગ શબ્દમાં,
ઝુમુ બની શબ્દ આજ કુસુમ રુપી કવનમાં.