છાશવારે

આવી પરત કિનારે પછડાય છાશવારે,

મારા પ્રયાસ નિષ્ફળ કાં જાય છાશવારે?

 

હું તાગવાને દરિયો ભીતર જવા મથું તો-

મોજાને રામ જાણે શું થાય છાશવારે?

 

માણસ મળે નહીં ને ભગવાન શોધવાનો!

પથ્થર પછી ગલીના લોભાય છાશવારે.

 

કંઈ તો નવું બહાનું બોલાવવાનું આપો,

સરનામું એ જ થોડું પુછાય છાશવારે?

બેઠા થયા દુ:શાસન આજે ફરી ધરા પર,

ને ચીર સંસ્કૃતિના ખેંચાય છાશવારે.

 

ક્યારેક ઊંઘ ઉઠે લોહીલુહાણ થઈ ને,

તલવાર જેમ સપના વીંજાય છાશવારે.

 

"ગોપાલ" એની આંખોમાં લપસી એ પડે ને-

દિલ મારૂ ઢીંચણેથી છોલાય છાશવારે.