માવડી તને પ્રણામ
માવડી તને પ્રણામ
તારા શ્વાસે તો અમારુ આ ધબકતુ ઘર હતું મા,
સુખી છાલકથી છલોછલ આંગણે સરવર હતું મા.
ધોમધખતા સૂર્ય શાપિત ગ્રીષ્મમાં છાંયો હતી તું,
વહાલનું વાદળ વરસતું શ્રાવણી ઝરમર હતું મા.
દુ:ખમાં પણ શાતા મળતી : કેમ કે તું તો હતી ને ?
તારી ટેકણ લાકડીથી જીવતર પગભર હતું મા.
યાદ આવે છે મને હાલરડા ને જાગી જવાય છે ;
સ્વપ્નમાં તારુ મલકતું મુખડુ મનહર હતું મા.
જિંદગીના દાખલાઓ ખુબ સારી રીતે ગણ્યા ;
જીંદગાનીનું ગણિત રસભર અને સરભર હતું મા.