હતાશા, દર્દ ને પલળેલ પાંપણ

હતાશા, દર્દ ને પલળેલ પાંપણથી વધારે શું?

મળે છે વારસામાં એ જ થાપણથી વધારે શું?

એ રોઈ રોઈને સંપૂર્ણ સુકાઈ ગઈ અંતે......

સમયની આંખથી પામો તમે રણથી વધારે શું?

તમે નિર્દોષતા તો છીનવી લીધી બિચારાની,

અને આપી શક્યા છો ફક્ત શિક્ષણથી વધારે શું?

સકળ બ્રહ્માંડની ચિંતા કરે છે જગ તણો સ્વામી,

વિચારી તું શકે 'જો', 'તો' અને 'પણ' થી વધારે શું?

ફક્ત ચેહરો નહીં કિરદાર પણ દેખાય છે જેમાં,

કહો એવા નયનને આપ દર્પણથી વધારે શું?

ખુમારી ધૈર્ય ને શ્રધ્ધા તણી મિલકતની સ્વામી છે,

ગરીબીને કહો છો ફક્ત ડાકણથી વધારે શું?

તમે ભ્રમણામાં જીવો છો હકીકત ને કદી જાણો,

જગત છે આંધળી આંખોનાં આંજણથી વધારે શું?

જરા અમથી પરીક્ષાથી એ હિંમત હારી બેસે છે,

કહે મહેબુબ આ યૌવનને ઘડપણથી વધારે શું?