દારૂડિયો

એ દારૂ પીવે કે દારૂ એને પીવે,

એ દુનિયા ને ખબર નથી.

ચિક્કાર પી ને પડ્યો છે રાજાપાઠ માં,

એને દુનિયા ની કંઈ ખબર નથી.

દારૂ ના ઘૂંટડે ઘૂંટડે અનુભવાતી એની વેદના, 

આ દુનિયા ને ખબર નથી.

ક્યાં હતી આ દુનિયા, 

ડગલે પગલે થતો અન્યાય એણે કર્યો સહન.

નાનપણ થી મા-બાપે કર્યો ભેદભાવ,

લગ્ન થતા મળ્યો પત્નીનો વિચિત્ર સ્વભાવ.

હસતા મુખે એણે સ્વીકાર્યું એનું નસીબ,

લાડકી દીકરીનો બાપ હતો ખુશનસીબ.

પણ આંખ સામે પિંખાઈ એની લાડકવાયી,

શુ વાંક હતો એ આઠ વર્ષની માસૂમ કળીનો.

દીકરીને રાક્ષસોથી ન બચાવી શક્યો,

બસ આ જ ભાર સાથે તૂટતો રહ્યો લાચાર બાપ.

અન્યાય સામે ઉઠાવ્યો અવાજ,

પણ એની વહારે ના આવ્યો સમાજ.

દીકરી ગુમાવવાની વેદનાથી હારી ગયો એ બાપ,

પણ દુનિયા માટે બની ગયો એ દારૂડિયો.

ઉજડી ગઈ એની દુનિયા, 

એ દુનિયા ને ખબર નથી.

અને દુનિયા ને લાગે છે કે,

આ દારૂડિયાને જિંદગીની કોઈ કદર નથી.