કવિતા જડી

ચાહ્યુંતું વનમાં કોઈ દિન જાશું

ને પંખીઓના ટહુકે ગીત કોઈ ગાશું..

ત્યાં જ કોઈ મિત્રોની મહેફીલ મળી

જ્યાં હ્રુદિયાના ખુણે કોઈ કવિતા જડી..

 

ચાહ્યુંતું ધરતીનો ખોળોએ ખૂંદશું

રાતી પીળી ને કાળી ભૂરી માટીમાં નાશું

ત્યાં જ કોઈ લીલીછમ્મ વનરાઈ મળી

જ્યાં હ્રુદિયાના ખુણે કોઈ કવિતા જડી..

 

ચાહ્યુંતું ડુંગરાઓનાં ટોડલાઓ ગોતશું

વહેતા ઝરણાંઓ કેરા પાણીઓમાં નાશું

ત્યાં જ કોઈ વૃક્ષોમાં ફૂલોની હારો મળી

જ્યાં હ્રુદિયાના ખુણે કોઈ કવિતા જડી..

 

ચાહ્યુંતું સમંદરની લહેરોમાં ભીંજશુ

લહેરાતાં ખડ ખડ એ નાદોને ગોતશું

ત્યાં જ કોઈ હવામાં  લહેરતી હોળી મળી

જ્યાં હ્રુદિયાનાં ખુણે કોઈ કવિતા જડી..

 

ચાહ્યુંતું અલક મલકમાં માનવોને મળશું

શબ્દોને સ્નેહે ભીંજવતા વ્હાલ દેશું ને લેશું

ત્યાં જ કોઈ ઓલિયાનાં નાદમાં અલખ ભળી

જ્યાં હ્રુદિયાનાં ખુણે કોઈ કવિતા જડી..