રસ્તો
રસ્તો
સ્કુટર રિક્શા મોટર સાયકલ,
મોટી મોટી ટ્રક ને બસ,
મૂંગા મૂંગા વર્ષોથી આ,
ભાર વહ્યો જાય રસ્તો !
કેટકેટલાય ઘા સહે જાય,
પીઠ પર એની રસ્તો,
કેટકેટલીય ઘૂસી એનાં પેટમાં નળીઓ,
પણ ચૂં કે ચા ન કરે આ રસ્તો !
સવારે મંદ સ્મિત વેરતો,
સહે એ કુમળો તડકો,
બપોરે તપતપી જાય ,
પણ આહ ન કરે રસ્તો !
સંધ્યા ટાણે ધૂળ ભરેલો,
ગંદો ગોબરો રસ્તો,
રાત આખી ઠરી જાય ઉઘાડો,
પણ ઉફ ન કરે રસ્તો.
વા વંટોળ ને ઋતુઓનાં તાંડવ,
કંઈક ઝંઝાવાતમાં ઝઝુમતા,
શું એક નથી લાગતા બે રસ્તા,
ઝાંખી કરાવે સરખી જ !
માનવીનો જીવનપથ છે,
આવો જ સાવ આવો જ,
ફરક માત્ર એજ કે એ છે,
બોલતો અને જીવતો.