સાવ અમસ્તું

સાવ અમસ્તું ચાહવું આ આપણું,
રોજ મનને મારવું આ આપણું .

તું અને હું મૃગજળ રણની વચ્ચે,
તરસ થઈને જાણવું આ આપણું .

એમ કંંઈ આ સાંજ થોડી આથમે?
ઝગમગે જો આંગણુ આ આપણું,

હ્રદયમાં કૈ લાગણીઓ વાવવી ,
ને ફરીથી દર્દ લણવું આ આપણું.

રોકતા એતો રહ્યા પળ પ્રેમની,
સમય સંગે જો વહેવું આ આપણું.

જે દરિયાઓ ઉછળ્યા આંખથી,
આંગળીએ ખાળવું આ આપણું.