સ્વપ્ન જાગે

આ....
પર્વત સમા માણસનું મન જાગે,
શ્વસતાં શ્વસતાં મનોરથ જાગે;
આકાશ બનવાનું સ્વપ્ન જાગે.

દૂર...સ...દૂર રહેવાનું,
જ્યાં ન કોઈ પ્હોંચે;
પોતે પોતાના મનનો રાજા...
ન કોઇની તમા,
ન કોઈના ગમા-અણગમા.

સૂર્યકિરણથી ઝળહળવાનું,
ચાંદની સાથે વિહરવાનું;
પંખીઓના ટહુકાનું તળાવ ભરી લેવાનું.
મન થાય ત્યારે...
વરસી લેવાનું,
સરોવરમાં છબછબિયાં રમી લેવાનું;
લીલી વનરાઈઓને મળી લેવાનું.

અણગમો થાય ત્યારે....
વાદળમાં છુપાઈ એક સ્થળેથી.
બીજા સ્થળે લપાઈ જવાનું,
ન કોઇની રોક;
ન કોઇની ટોક.

ન બીજા કરે ઉપેક્ષા,
ન આપણને બીજાની અપેક્ષા.
આમ,
પર્વત સમા માણસનું મન જાગે,
શ્વસતાં શ્વસતાં મનોરથ જાગે;
આકાશ બનવાનું સ્વપ્ન જાગે.