મને
મને
આમ થોડો એમ ઝાઝો રોજ કાં કાપો મને!
આશા તો છે એટલી, થોડોક - પણ છાપો મને.
રાત છે ઠંડી ઘણી ને ઠૂઠવે સંસાર છે,
ને થયો હું તાપણું, આવી અહીં તાપો મને.
એટલી વીતી શી વય? સંબોધનો બદલાય છે,
કોઈ ભાઈ કોઈ કાકો કોઈ કે' બાપો મને.
હોય 'સાગર'ને શું? મસ્તીમાં રહે એ રાચતો,
વામણો માનવ હું, મોટાઈમાં ન માપો મને.
ના ગઝલ આપી શકું, 'સાગર' ગુનો મારો નથી,
કો' દુભાયું મન હશે, મળ્યા હશે શ્રાપો મને.