ସର୍ବୋତ୍ତମ ବନ୍ଧୁ

ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିର ତିନି ଜଣ ବନ୍ଧୁ ଥିଲେ । ପ୍ରଥମ ବନ୍ଧୁ ଯିଏ ସର୍ବଦା ତାଙ୍କ ସହିତ ରହୁଥିଲେ । ମୁହୂର୍ତ୍ତ ଟିଏ ବି ଅଲଗା ରହୁ ନ ଥିଲେ । ଦ୍ବିତୀୟ ବନ୍ଧୁ ଜଣକ ସକାଳେ ଏବଂ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ସାକ୍ଷାତ କରୁଥିଲେ । ତୃତୀୟ ବନ୍ଧୁ ଜଣକ ଦିନରେ ଥରେ ମାତ୍ର ଭେଟୁଥିଲେ । ଦିନେ ହଠାତ୍ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କର ଗୋଟିଏ ଘଟଣା ଘଟିଗଲା ।  ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଥାନା କୋର୍ଟ କଚେରୀ ଯିବାକୁ ପଡିଲା, ଏବଂ ସାକ୍ଷୀର ଆବଶ୍ୟକତା ପଡିଲା । ସେ କେଉଁ ବନ୍ଧୁଙ୍କୁ ସାକ୍ଷୀ ଭାବରେ ନେବ ଚିନ୍ତା କଲେ । ସେ ପ୍ରଥମ ବନ୍ଧୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ କହିଲେ - ଆପଣ ସଦାସର୍ବଦା ମୋ ସହିତ ଛାଇ ପରି ରହୁଛନ୍ତି । ତେଣୁ ହେ ବନ୍ଧୁ ! ଆପଣ ମୋର ସାକ୍ଷୀ ଭାବରେ କୋର୍ଟକୁ ଯାଇ ପାରିବେ କି ?ସେହି ବନ୍ଧୁ ଜଣକ କହିଲେ - ଦୁଃଖିତ, ମୋର ଆଜି ଗୁଡାଏ କାମ ଅଛି, ଟିକିଏ ବି ସମୟ ନାହିଁ। ତେଣୁ ଯାଇ ପାରିବି ନାହିଁ । ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣକ କାହାକୁ କିଛି ନ କହି ଭାବିଲେ, ଏହି ବନ୍ଧୁ ମୋ ସାଥିରେ ସବୁବେଳେ ଥାଆନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ଆଜି ଅସୁବିଧା ସମୟରେ ମନା କରିଦେଲେ । ଆଶା କରି ଦ୍ବିତୀୟ ବନ୍ଧୁ ଜଣକ ପାଖକୁ ଗଲେ । ସେ ବନ୍ଧୁ ସକାଳେ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ସାକ୍ଷାତ କରୁଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କର ସମସ୍ତ ସମସ୍ୟା ବିଷୟରେ ବୁଝୁଥିଲେ । ସେ ସବୁ ଶୁଣି କହିଲେ - ମୋର ଗୋଟିଏ ସର୍ତ୍ତ ଅଛି । ମୁଁ କୋର୍ଟର ଦ୍ୱାର ମୁହଁ କୁ ଯିବି, ଭିତରକୁ ନୁହେଁ । ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣକ କହିଲେ - ବାହାରେ ଯଥେଷ୍ଟ ସାକ୍ଷୀ କିନ୍ତୁ କୋର୍ଟ ଭିତରେ ସାକ୍ଷୀ ଦେବା ଦରକାର ? ତା’ପରେ ସେ ନିରାଶ୍ରୟ ହୋଇ ନିଜର ତୃତୀୟ ବନ୍ଧୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇଥିଲେ । ଯେ କି କେବେ କେବେ ଭେଟିଥିଲୁ ଏବଂ ତାଙ୍କ ସମସ୍ୟା ବିଷୟରେ ବୁଝୁଥିଲେ । ତୃତୀୟ ବନ୍ଧୁ ଜଣକ ସମସ୍ୟା ଶୁଣି କହିଲେ - ଓଃ ଏହି କଥା ତ, ଏବେ ଚାଲନ୍ତୁ କହି ତୁରନ୍ତ ତାଙ୍କ ସହିତ ଚାଲିଲେ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଆପଣ ଭାବୁଥିବେ ଯେ ...ସେହି ତିନି ବନ୍ଧୁ କିଏ ...? ତେବେ ଆସନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କୁ ଏହି କାହାଣୀ ର ମୂଳ କଥାଟି କହିବି । ଯେହେତୁ ଆମେ ତିନିଜଣ ବନ୍ଧୁ ଙ୍କ କଥା ଶୁଣିଲେ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କର ତିନିଜଣ ବନ୍ଧୁ ଥାଆନ୍ତି । ପ୍ରଥମ ବନ୍ଧୁ ଆମର ନିଜର 'ଶରୀର' । ଆମେ ଯେଉଁଠାକୁ ଯାଆନ୍ତୁ ନା କାହିଁକି ଶରୀରର ପ୍ରଥମ ବନ୍ଧୁ ଆମ ସହିତ ଚାଲନ୍ତି । ଗୋଟିଏ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ବି ସେ ଆମଠାରୁ ଦୂରେଇ ଯାଏ ନାହିଁ । ଦ୍ୱିତୀୟ ବନ୍ଧୁ ହେଉଛି ଶରୀରର 'ସମ୍ପର୍କୀୟ' । ଯେପରି - ପିତାମାତା, ଭାଇ-ଭଉଣୀ, ମାମୁଁ-ମାଇଁ ଇତ୍ୟାଦି ଯାହାଙ୍କ ସହ ସେମାନେ ରୁହନ୍ତି । ଯେଉଁମାନେ ସକାଳ-ଅପରାହ୍ନ ଏବଂ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଭେଟନ୍ତି । ଏବଂ ତୃତୀୟ ବନ୍ଧୁ ହେଉଛି ଆମର 'କର୍ମ' । ଯାହା ସର୍ବଦା ଆମ ସହିତ ରହିଥାଏ । ଯେତେବେଳେ ଏ ଆତ୍ମା ଶରୀର ଛାଡି ଧର୍ମ ରାଜଙ୍କ କୋର୍ଟକୁ ଯାଏ, ସେତେବେଳେ ଶରୀର ଆକାରରେ ପ୍ରଥମ ବନ୍ଧୁ ଗୋଟିଏ ପାଦ ଆଗକୁ ମଧ୍ୟ ସାଙ୍ଗରେ ନ ଥାଏ। ଯେପରି ପ୍ରଥମ ବନ୍ଧୁ ସମର୍ଥନ କରି ନ ଥିଲେ । ଦ୍ୱିତୀୟ ବନ୍ଧୁ ସମ୍ପର୍କୀୟ ମାନେ ଶ୍ମଶାନ ଘାଟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯାଆନ୍ତି ଯଥା କୋର୍ଟର ଦ୍ୱାର "ରାମ ନାମ ସତ୍ୟ ହେ i" ଏବଂ ତା’ପରେ ସେଠାରୁ ଫେରି ଆସନ୍ତି । ଏବଂ ତୃତୀୟ ବନ୍ଧୁ ହେଉଛି ଆମର କର୍ମ । କର୍ମ ଯାହା ଭଲ କି ଖରାପ, ସବୁବେଳେ ଆମ ସହିତ ଯାଏ । ଯଦି ଆମର କାର୍ଯ୍ୟ ସବୁବେଳେ ଆମ ସହିତ ଯାଏ, ତେବେ ଆମେ କାର୍ଯ୍ୟ ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦେବାକୁ ପଡିବ। ଯଦି ଆମେ ଭଲ କାମ କରିବା, ତେବେ ଆମକୁ କୌଣସି କୋର୍ଟକୁ ଯିବାକୁ ପଡ଼ିବ ନାହିଁ । ଧର୍ମ ରାଜ ମଧ୍ୟ ଆମ ପାଇଁ ସ୍ୱର୍ଗର ଦ୍ୱାର ଖୋଲା ରଖିବେ ।