ସ୍ୱାମୀ ବିବେକାନନ୍ଦ

 ସ୍ୱାମୀ ବିବେକାନନ୍ଦ ଆମେରିକାରେ ଯାତ୍ରା କରୁଥିଲେ। ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନ ଦେଇ ଯିବାବେଳେ ସେ ଦେଖିଲେ କିଛି ବାଳକ ବ୍ରିଜରେ ଠିଆ ହୋଇ ନଦୀରେ ଭାସୁଥିବା ଅଣ୍ଡା ଖୋଳ ଉପରେ ବନ୍ଧୁକ ଦେଖାଉଛନ୍ତି। କୌଣସି ବାଳକର ଗୋଟିଏ ଟାର୍ଗେଟ୍ ମଧ୍ୟ ଠିକ୍ ଲାଗୁନାହିଁ | ତା’ପରେ ସେ ଏକ ବାଳକଠାରୁ ବନ୍ଧୁକ ନେଇ ନିଜେ ଗୁଳି ଚଳାଇବା ଆରମ୍ଭ କଲେ । ସେ ପ୍ରଥମ ସଟ୍ ନେଇଥିଲେ ଏବଂ ଏହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ଟାର୍ଗେଟ ହୋଇଥିଲା ... ତା’ପରେ ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ ସମୁଦାୟ ବାର ଟି ସଟ୍ ନେଇଥିଲେ ଏବଂ ସମସ୍ତେ ସିଦ୍ଧ ଦେଖାଯାଉଥିଲେ | ଏହା ଦେଖି ବାଳକମାନେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ତାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ଆପଣ ଏହା କିପରି କରିପାରିଲେ ?

 ସ୍ୱାମୀଜୀ କହିଲେ , “ତୁମେ ଯାହା କରୁଛ, ତୁମର ସମସ୍ତ ମନକୁ ଗୋଟିଏ କାମରେ ଏକାଗ୍ରତା ରଖ | ଯଦି ତୁମେ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରୁଛ ତେବେ ତୁମର ସପୂର୍ଣ୍ଣ ଧ୍ୟାନ କେବଳ ତୁମର ଲକ୍ଷ୍ୟ ଉପରେ ରହିବା ଉଚିତ୍ | ତା’ପରେ ତୁମେ କଦାପି ଅସଫଳ ହେବ ନାହିଁ | ଯଦି ତୁମେ ପାଠ ପଡୁଛ , କେବଳ ପାଠ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କର | ମୋ ଦେଶରେ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଏହା କରିବାକୁ ଶିଖାଯାଏ |

ଭୟର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୁଅ |

 ଥରେ ସ୍ୱାମୀ ଜୀ ବନାରସର ଦୁର୍ଗା ଜୀ ମନ୍ଦିରରୁ ପୂଜା ସାରି ବାହାରକୁ ଆସୁଥିବାବେଳେ ସେଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିବା ଅନେକ ମାଙ୍କଡ଼ ତାଙ୍କୁ ଘେରି ଯାଇଥିଲେ। ସେମାନେ ତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ଡରାଇବା ଆରମ୍ଭ କଲେ। ସ୍ୱାମୀଜୀ ଭୟଭୀତ ହୋଇ ନିଜକୁ ବଞ୍ଚାଇବା ପାଇଁ ଦୌଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲେ, କିନ୍ତୁ ମାଙ୍କଡମାନେ ତାଙ୍କୁ ଅନୁସରଣ କରି ତାଙ୍କ ପଛରେ ଦୌଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲେ। ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଜଣେ ବୃଦ୍ଧ ସନ୍ୟାସୀ ଏସବୁ ଦେଖୁଥିଲେ, ସେ ସ୍ୱାମୀଜୀଙ୍କୁ ଅଟକାଇ କହିଲେ, ଅପେକ୍ଷା କର! ସେମାନଙ୍କୁ ସାମ୍ନା କର, ସ୍ୱାମୀ ଜୀ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ବୁଲିପଡି ମାଙ୍କଡ ଆଡକୁ ଗତି କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ସେ ଏହା କରିବା ମାତ୍ରେ ସମସ୍ତ ମାଙ୍କଡମାନେ ଦୌଡ଼ି ପଳାଇଲେ | ଏହି ଘଟଣାରୁ ସ୍ୱାମୀଜୀ ଏକ ଗୁରୁତର ଶିକ୍ଷା ଲାଭ କରିଥିଲେ ଏବଂ ବହୁ ବର୍ଷ ପରେ ସେ ଏକ ସଭାରେ ମଧ୍ୟ କହିଥିଲେ - ଯଦି ଆପଣ କୌଣସି ଜିନିଷକୁ ଭୟ କରନ୍ତି, ତେବେ ଏଥିରୁ ପଳାୟନ କରନ୍ତୁ ନାହିଁ, ଏହାକୁ ସାମ୍ନା କରନ୍ତୁ.

  

          ସତ କହିବାକୁ ସାହସ କର |

 ସ୍ୱାମୀ ବିବେକାନନ୍ଦ ଆରମ୍ଭରୁ ଜଣେ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଛାତ୍ର ଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ଏବଂ ଭାଷଣ ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତେ ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇଥିଲେ | ଯେତେବେଳେ ସେ ତାଙ୍କ ସହପାଠୀ ଛାତ୍ରମାନଙ୍କୁ କିଛି କହୁଥିଲେ , ସମସ୍ତେ ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଯାଉଥିଲେ | ଦିନେ ସେ ଶ୍ରେଣୀର କିଛି ବନ୍ଧୁଙ୍କୁ ଏକ କାହାଣୀ କହୁଥିଲେ, ସମସ୍ତେ ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣିବାରେ ଏତେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲେ ଯେ ମାଷ୍ଟରଜୀ କେତେବେଳେ ଶ୍ରେଣୀକୁ ଆସି ଶିକ୍ଷାଦାନ ଆରମ୍ଭ କଲେ ସେମାନେ ଜାଣିପାରିଲେ ନାହିଁ |

 ମାଷ୍ଟର ଜୀ ପଢ଼ାଇବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଇଥିଲେ. ସେ କିଛି ବାର୍ତ୍ତାଳାପ ଶୁଣିବାକୁ ପାଇଲେ |

 "କିଏ କହୁଛି?" ସେ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱରରେ ପଚାରିଲେ। ସମସ୍ତେ ସ୍ୱାମୀ ଜୀ ଏବଂ ତାଙ୍କ ସହିତ ବସିଥିବା ଛାତ୍ରମାନଙ୍କ ଆଡ଼କୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଥିଲେ |

 ମାଷ୍ଟର ଜୀ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ରାଗିଗଲେ, ସେ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ସେହି ଛାତ୍ରମାନଙ୍କୁ ଡାକିଲେ ଏବଂ ପାଠ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଏକ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ | ଯେତେବେଳେ କେହି ଉତ୍ତର ଦେଇପାରିଲେ ନାହିଁ, ଶେଷରେ ମାଷ୍ଟର ଜୀ ସ୍ୱାମୀ ଜୀଙ୍କୁ ସମାନ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିଲେ | କିନ୍ତୁ ଯେପରି ସ୍ୱାମୀ ଜୀ ସବୁକିଛି ଜାଣିଛନ୍ତି, ସେ ସହଜରେ ଉତ୍ତର ଦେଉଛନ୍ତି |

 ଏହା ଦେଖି ସେ ନିଶ୍ଚିତ ହେଲେ ଯେ ସ୍ୱାମୀଜୀ ପାଠ ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦେଉଛନ୍ତି ଏବଂ ବାକି ଛାତ୍ରମାନେ ବାର୍ତ୍ତାଳାପରେ ନିୟୋଜିତ ରହୁଛନ୍ତି | ମାଷ୍ଟର ଜୀ ରାଗିଯାଇ ସମସ୍ତ ଛାତ୍ରଙ୍କୁ , ବେଞ୍ଚରେ ଠିଆ ହେବା ପାଇଁ ନିର୍ଦେଶ କରିଥିଲେ | ସମସ୍ତ ଛାତ୍ରମାନେ ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ ବେଞ୍ଚରେ ଠିଆ ହେବା ଆରମ୍ଭ କଲେ, ସ୍ୱାମୀଜୀ ମଧ୍ୟ ତାହା କଲେ |

 ତା’ପରେ ମାଷ୍ଟରଜୀ କହିଲା, ନରେନ୍ଦ୍ର (ସ୍ୱାମୀ ବିବେକାନନ୍ଦ) ତୁମେ ବସ।

 "ନା ସାର୍, ମୋତେ ମଧ୍ୟ ଠିଆ ହେବାକୁ ପଡିବ ଯେହେତୁ ମୁଁ ଏହି ଛାତ୍ରମାନଙ୍କ ସହ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରୁଥିଲି।"