ପ୍ରମୋସନଅର ଧରି ବାହୁଡିଲେ

ଆଦିତ୍ୟ ସଂପର୍କରେ ଜାଣି ମନ କୁ ବିଆଇ ଦୁଃଖି

ବି ହେଲା । କାରଣ ଆଦିତ୍ୟ ଓ ମୋ ଢୋ କି କ ଖ ବି ଧା

ମୁଁ ବୃଦ୍ଧି କଲା ରାଜ୍ୟ ସରକାର କର୍ମଚାରୀ l ମୋର ପୋଷ୍ଟି ମଧ୍ୟ ସେ ସଂବର ଚାଲିଅଛି । ସେହି କାରଣରୁ ଯଦି ପ୍ରମୋଶନଟା ହୋଇ ଯାଇପାରେ, କିନ୍ତୁ ବର୍ଷ ପାଇ ବେ ମୋ ମ ଦଳର | ମୋର ଅନୁରୋଗ ସଂପର୍କୀୟ ସମସ୍ୟା ଆକାଗୁ ମୋର ଦଳପ୍ରଚଳ, କରିବିଧ ସୀମିତ । ମୁଁ ମୋଗ ସ୍କୁଟିରେ ଘରୁ ଅଫସ୍

ଆଦେଶକୁ ଘର । ତା ପରେ ଅଦି ଦରକାର ନ ହେଲେ ଘରୁ ବାହାରକୁ ଯାଏ ନାହିଁ । ପାଇ ଭବି ଟି.ଭି ଦେଟ୍, ଖବର କାଗଜ ପଢ଼ି ବା କିଛିଟା କୋଲେଟ୍ କଲେ । ଆମେ ତିନି ଲାଲ, ଜଣେ ଜଣା । ଜଣେ ବ୍ୟାପିଟାଲରେ ଦଏ ବର୍ଷ ରହିବା

ପରେ ଏବେ ଆମ ଫଳକୁ ଆସିଛି । ମା ଗଲା ପରେ, ସମସ୍ତଙ୍କ ଠାରୁ ବଡ ମୋ ନାଳା ଭାବେ ମାଇ ଅଭାବ ପୂରଣ କରୁଅଛି । ରଣଜୀ ଭାଣିଜୀ ଉଭୟେ ବାପା .ଟି, କଂପାନରେ କାର୍ଯ୍ୟରତ ।

ତ ନିଜ ସହଜରେ ତ ନାହିଁ । ଆଜତ ଜକୁ ପୋଷ୍ଟି ହୋଇ ସେଠି ଏକା କ୍ୱାର୍ଟର ବା ଭଡା ଘରେ ରହିବି । ଏ ପଟେ ଝିଅ କଲେଜକୁ ଫେରିଯିବା ପ ମୋର (ଜିଙ୍କିଟ୍ରୋ ପତ୍ନୀ ପରେ ଏକୁଟିଆ ହୋଇଯିବ । ଏଇକି (ଆକୁ ଅବସ୍ଥା ଭା

ଭାବି ସେ ରାତିରେ ମୁଁ ଶୋଇ ପାଳିଲିନି । ସମୟ ଯଦି ଗଳାନିକ ଭାବେ ସମାଥାନ୍ତା, ତେବେ ବି ମୁଁ ଏତେଟା ବିଆ କରି ନଥାନ୍ତି । କିନ୍ତୁ କଲୋନା ପଢି ବି ମହାମଲର ଶୀର୍ଷ ସମୟରେ ମୋ ପ୍ରୀତିକବା ପ୍ରିୟାକୁ ଛାଡି ମୁଁ ଏକା ବାହାର

ଏବି ସେ ଜନାରେ ମୁଁ ଦୋଟୁଲ୍ୟମାନ ହୋଇ ରହିଛି । ଦେରେ ମନସ୍ଥ କ ଆଉ ତା ପରେ ମୋର. ଭଗ୍ନ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ । ନିଜ ସହରରେ ଯଥା କଥା ବା ଆଗ ପ୍ରମୋଶନ ଆଇ ପୋଷ୍ଟ ଟା ଆସୁ, ତା ପରେ ସେ ଯିବ । ଚଳିଯାଇଥିଲା । ଆଉ ଏକ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ଅଜଣା, ଅଚିହ୍ନା ସହକାରେ ମାସ ମା

ଧରି ଏଇ ଛୋଟ ଗୋଟରେ ଭଡାଘରୁ ଅଫିସ, ସେଠାରୁ ହୋଟେଲ, ପୁଣି ଘର ଆସିବାକୁ ହେଲେ ବସଷ୍ଟାଣ୍ଡ ବା କେଲସନ କେମିତି ଯା ଆସ କରିବି କଥା ଭାବି ମୋଇ ମୁଢ ଗଜମ ହୋଇଗଲା । ଅଲକ୍ଷିତକୁ ଦଇବ ସାହା ଭଳି ମୋର ପ୍ରମୋସନ ଓ ପୋଟିଂ ଆମ ସହରେହୋଇଗଲା । ଆମ ଅଫିସ୍କଲ ମୁଖ୍ୟ ଭାବେ ମୁଁ ଅବସ୍ଥାପିକ ହେଲି । ଜେମିତି ଏସ

ହେଲା- ତାହା ଜଭୟ ମୋର କଳ୍ପନା ଓ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ବୋଧଇ ବାହାରେ ।ନୂଆ ଦାୟିତ୍ବ ଗ୍ରହଣ କରିବାର ଦଶ ପଂଦର ଦିନ ପରେ ଦେୱଲି ମୋର ବେ ଆଟେଜ୍ କରୁଥିବା ରାମ ସବୁ ବେଳେ ଚଂଚିତ ଓ ଅନ୍ୟମନସ୍କ ରହୁଛି । ଦି ତାକୁ ମୋ ଟେବରକୁ ଡାକି ଏକତରେ ଏହାର କାରଣ ପଚାଲିଛି ।

ରାମ କହିଲା- ଆପଣ ବି ଅଳ୍ପ ବହୁତେ ଜାଣିବେ । ପ୍ରମୋସନ ଅଦାଲତନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଆସିବା ପରେ ମଧ୍ୟ ଏ ଯାଏ ମୋର ପଦୋନୁଚି ହୋଇ ନାହିଁ ।ମୋ ଝିଅ ଫଳାବରେ ବି.ବି.ଏ କରୁଅଛି । ଭଗବାନ ବଡ଼ ଲୋକ । କଲୋନା

ଜଡିତ ଜବାଜଳ ଘୋଷଣା ହେବାର ଦୁଇଦିନ ପୂର୍ବରୁ ଘରକୁ ଫେରି ଆସିଲା ।ପୂର୍ବ ଦରରେ ଭେଦ ଦିନ ରହିବା ପରେ ଅନ୍ୟ ମାନଙ୍କ ସହ ମିଶିଲା । କଲେଜବଂଦ ଥିବାରୁ ଚତୁର୍ଥ ସେମିଷର ଶେଷ ଭାଗ ପରୀକ୍ଷା ପରେ ଥାଇ ଅନଲାଇନରେ

ବେ ଏଇ ନିକଟ ଅତୀତରେ ମୋ ସହିତ ସଂଘଟିତ ହୋଇଥିବା ଏକ ହାଇ କେଇଟିକୁ ବ୍ରାଡାଇ କାହାଣୀ କହୁଛି । ଦୁଇ ସପ୍ତାହ ତଳେ ରାଜଲକେଲାରେ ଥିବା ମୋର ଜଣେ ବିଷଧୀୟ ସହକର୍ମୀ ବଂଧୂ ଫୋନରେ କହିଲେ- ଭାଇ । ଏଇ ଆସଂତା

୨୨ ତାଲିକାରେ ଆମର ଜି.ପି.ସି. (ଡିପାର୍ଟମେଟାଲ ପ୍ରମୋଶନ କମିଟି) ବସିବ ।ମୃତ୍ୟୁ ହେଲେ ମୁଁ କହିଲି - ବେଳେ ପାଟିଲେ ବାଇ କି ଯାଏ ? ବଂଧୁ କହିଲେ- ଅର୍ଥାତୀ ମୁଁ କହିଲି- ତୁମେ କଣ ଜାଣିନ ମୋ ନାଁରେ ଭିଜିଲାନସ କେସ ଅଛି । ଯଦିଓ ଗ୍ରେସନ ଲିଷ୍ଟରେ ମୁଁ ଉପରେ ଅଛି କିନ୍ତୁ କେସ ଥିବାରୁ ତ ମୁଁ ପଦୋନ୍ନତି ପାଇ ପାଇବି ନାହିଁ ।ବଂଧୁ କହିଲେ- ସେଟା ମୁଁ ଜାଣେ । ତଥାପି ମୁଁ କହୁଛି ତୁମର ପ୍ରମୋଶନ ହେବ ।

।ମୁଁ ପଚାଲିଛି- ଢେଇ ନ୍ୟାୟରେ ?ସେ କହିଲେ ଆଦିତ୍ୟ ଗଢନାୟକ କେସ ପଢ଼ | ଜାଣି ପାରିବ । ସେ ଦିନ ଆମର

ଆଳାପ ଏଡିକିରେ ସୀମିତ ରହିଲା । ତାପରେ ସେ କେସ ହିଷ୍ଟ୍ରି ପଢ଼ି ଜାଣିଲି- ଆଦିତ୍ୟ ପଟ୍ଟନାୟକ ଆମ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପିଲା । କିନ୍ତୁ ଗ୍ରେଡେସନ ଲିଷ୍ଟରେ ତଳକୁ ଥିବାରୁ ତାର ପ୍ରମୋଶନ

ହୋଇ ପାରୁନଥିଲା । ଏପରିକି ଆମ ପ୍ରମୋଶନ ପରେ ଆଉ ଦି ଦି ଥର ପ୍ରମୋଶନ ଦିଅଇଲା । ତଥାପି ସେ ଅଣଦେଖା ହୋଇ ରହିଯାଇଥିଲା । ଆଉ ତା ନାରେ ମଧ୍ୟ ଭିଜିଲାନ୍ସ କେସ ରହିଛି |ତାକୁ ଅଭୟ ବାଣୀ ଦେଇ କହିଲି- ଚିତା କରନି ତୁମେ କେମିତି ଶୀଘ୍ର ପ୍ରେମାଶ ପାଇବ ସେ ଦାୟିତ୍ବ ମୋର ।

ତା ପର ଦିନ ଅଫିସ ପହଂଚିବା କ୍ଷଣ ବଟବାବୁ ଓ ଏବ୍ଲିସମେଟ ଦାୟିତ୍ବ ଥିବା ବରିଷ୍ଠ ସହାୟକଂକୁ ଡାକିଲି । ସେମାନେ ଆସିବାରୁ ଲୋକ ଠୋକ୍‌ ଶୁଣା ଦେଲି- ରାମସ୍ଥ ପ୍ରମୋଶନ ସଂଧ୍ୟ ସମସ୍ତ କାଗଜପତ୍ର, ସାଧାରଣ ପ୍ରସ

ବିଭାଗର ଲାଟେଣ୍ଟ ବିଜ୍ଞପ୍ତି ସହ ଡି.ପି.ସି. ବସାଇବାର କ୍ରାଫ୍ଟ ଦୁଇ ଦିନ ମଧ୍ୟ ମୋ ଟେବୁଲରେ ପହଂଚିବ- ନ ହେଲେ ଆପଣମାନଙ୍କର ଦରମା ବଂଦ ।ମୁଁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କଲି- ଏତିକି ଶୁଣି ସେମାନଙ୍କର ଘାଳ ଚଟାପଟ ମୋ ବରନିଷ୍ଠା"ତ ହେଲେ ।

ଏଇ ଘଲା ଜିଲ୍ଲାର ସବୁ ବିଭାଗର ପ୍ରମୋଶନ ଅଦାଲତ କ୍ୟାପିଟାଲରେ ବସିଲା ।ସେଠାକୁ ଆଦିତ୍ୟ ଓ ଆମ ଅଫିସର ୨ ଜଣ ଚତୁର୍ଥ ଶ୍ରେଣୀ କର୍ମଚାରୀ ରାମ ଓମାଧବ ବି ଯାଇଥିଲେ । ଆଦିତ୍ୟର ନମ୍ବର ଆସିବାରୁ ଅଦାଲତ ମୁଖ୍ୟ ତାଙ୍କର

ତା ପରର କାହାଣୀ ସାମାନ୍ୟ ଓ ସାଧାରଣ । ଯଥା ସମୟରେ ରାମ ପ୍ରସପାଇ ଆମ ଅଫିସରେ କନିଷ୍ଠ ସହାୟକ ରୂପେ ଯୋଗଦାନ କଲା । କୃତଜ୍ଞତାସହକାରୀମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ- ଏ ବାବୁଙ୍କର କେସ କଣ ? ସେମାନେ ଛତର ଦେଲେ- ନିଦର୍ଶନ ସ୍ବରୂପ ସେ ଦିନ ସଂଧ୍ୟାରେ କିଛି ଫଳ ଓ ମିଠା ଧରି ଆମ ଘ

ସାର୍ ତାଙ୍କ ନାରେ ଭିଜିଲାନ୍ସ ବେସ ଅଛି |ପହଂ ଟିଲା ।ଏହା ଶୁଣି ଆମେଇଲିରୁ ନିର୍ଗତ ଲାଭ କରି ଆଦିତ୍ୟ ଗଢି ଉଠିଲା । ସିଂହ ରତିଛାଡି ସେ କହିଲା ସାଇ ମୋ ନାରେ ଭିଜିଲାନ୍ସ କେସ ଅଛି ସତ । କିନ୍ତୁ ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତଚାର୍ଜସିଟ୍ ଦାଖଲ ହୋଇ ନାହିଁ । ଭିଜିଲାନ୍ସ କୋର୍ଟରେ ଦୋଷୀ ସାବ୍ୟସ୍ତ ନ ହେବ

ଯାଏ ମୋତେ ମୋର ବଂବିଧାନିକ ଅଧୁରରୁ କାହିଁକି ବଂଚିତ କରାଯାଇଅଛି ।ଏହା ଶୁଣି ସଭାରେ ଅଫଜ ଜୀଲବତା ଛାଇ ଗଲା | ଅଦାଳତ ମୁଖ୍ୟ ଭିଜିଲାନ୍ସଜି.ଜି.ଙ୍କ ସହ ପାଂଚ ମିନିଟ୍ ଫୋନରେ କଥା ହେଲେ । ତା ପରେ ସେ କହିଲେ

ଆଦିତ୍ୟ ବାବୁ ଠିକ୍ କହୁଛନ୍ତି । ଡି.ଜି ଭିଜିଲାନ୍ସ ବି ସେଇ କଥାରେ ଏକମତ ପ୍ରକାଶକରିଛନ୍ତି । ତେଣୁ ତାଙ୍କୁ ଅଭିନବେ ପ୍ରମୋଶନ ଦିଆଯାଉ ।ଏହା ଜାଣି ମୋ ମନ ଏକ କୋଣରେ ଆଶାର ଅଂକୁଇଟିଏ ଫୁଟି ଉଠିଲା । ଆଉ

ଯେଉଁ ଦି ଜଣଙ୍କ କଥା କହୁଥିଲି ବୋଳେ ବି ପ୍ରମୋଶନ ଅଦାଲତରୁ ପ୍ରମୋସନ ରାମ କହିଲା- ସାର୍ । ଗତ ୬ ମାସ ହେଲା ଯେଉଁ ମନସ୍ତାପ ମଧ୍ୟରେ ମୁଁ ଅମୋତେ ଏ ଦୁନିଆଟା ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଂଧାର ଦିଶୁଥିଲା । ଏପରିକି ବେଳେ ବେ

ସୁଇସାଇଡ କରିଦେବାର ଇଛା ବି ମନରେ ଚାଲିଥିଲଏ |

ତାକୁ ସେତିକିରେ ଲୋକି ମୁଁ କହିଲି- ସେ ଶବଦ ଟା ।

ବା ପରେ ରାମ ଏକ ସୁନେଲି ସକାଳର ସ୍ୱପ୍ନ ନେଇ ବାହାରିଗଲା ଓ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଆଦାବୀ ଓ ଅଧିକାର ଦେଇ ପାରିଲି । ତେଣୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ଜୀବନରେ ଏପରି ବୌଦ୍ଧ

ସଂତୋଶ ଲାଭ କରି ସେ, ଯ ହେଇ ମୁଁ ଅଂଚଦା ପକ୍ଷେ ଜଣକୁ ତାର ନ୍ୟାୟୋଟିଆସେ ଯାହାକୁ ଅତିକ୍ରମ କରିବା ପାଇଁ ଆଶାର କ୍ଷୀଣ ଆଲୁଅଟିଏ ଦରକାର ।