ନିଶ୍ଚଳ ସମୟ

ନିଶ୍ଚିତ ସମୟ,

କଥାକୁହା ସମୟ,

ହାତ ପାହାନ୍ତାରେ ଚାଲବୁଲ୍ କରୁଥିବା ସମୟ,

ଫୁର୍ କରି ଉଡିହଜି ଯାଉଥିବା ସମୟ,

ଅସରନ୍ତି ସମୟ,

ଅପେକ୍ଷା ର ସମୟ ।

ତୋ ଥିବା ବେଳରେ ସମୟ,

ମୁଁ ନ ଥିବା ବେଳର ସମୟ,

ଆଗକୁ

କିଛି ସ୍ମୃତି, କିଛି ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ର ସମୟ

ସମ୍ପର୍କ ଟେ ଗଢି ହଜିବା ଭିତରେ

ଆଖି ତଳେ କଳା ଦାଗ ଗାଢ

ଆହୁରି ଗାଢ ଦବିବା ଭିତରେ

ଅଜସ୍ର ଅକୁହା ଅଭିମାନ ଭିତରେ,

କୁହୁରୁଥିବା ହୃଦୟ ସହ କୋହ ମିଶା

ଭଲପାଇବା ର ସମୟ,

କିଛି ନିଶ୍ଚଳ ସମୟ ।

ମୋ ସମାଧିର ପାଖାପାଖି,

ସମାଧାନଟେ ପରି ସାଇତା

ଫୁଲ ତୋଡାଟି ତୋର ଝାଉଁଳିବା ଯାଏ,

ତୋ ମନ ତଳେ ମୁଁ

ଜୀଁ ଯିବାର 

ଭରପୁର ଜୀଁ ଯିବାର ସମୟ ।

ଚକ୍ରବାକ ପରି ଘୂର୍ଣ୍ଣୟମାନ ଏ ସମୟ,

ହେଲେ ମୁଁ ମନେ ପଡୁ ପଡୁ ତୋର

ଆଖପାଖର ସବୁକୁ ଅଦୃଶ୍ୟମାନ,

ସ୍ଥିର କରୁଥିବା

ଆଖି ଲୁହ ଢଳାର ସମୟ ।

ଦର୍ପଣରେ ମୋ ପ୍ରତିଛବିରେ

ତୋ ମୁହଁ ଝଲସୁଥିବା ର ସମୟ,

ମୋ ଆଖି ଦେଇ ତୁ ହସୁଥିବାର ସମୟ,

ଶବ୍ଦହୀନ କିଛି ସେମିତି ର ସମୟ

ତୋର ଓ ମୋର ନିଶ୍ଚଳ ସମୟ

ଯେତେବେଳେ ତୁ ତ ଥିବୁ

ହେଲେ ହରେଇସାରିଥିବୁ ମତେ ର ସମୟ ।

ତୋ ଜୀବନ ତମାମ୍ ଅଭିମାନ କୁ ପିଠିରେ ବୋହି

ମୋ ଫେରିଯିବାର ସମୟ,

ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ଲେଉଟିବାର ସମୟ ।

ଏବେ ତୁ ଏକା ଭୋଗ

ମତେ ଖୋଜିବାର ସମୟ

ଅଭିମାନରେ ଯେ "ମୁଁ କାହିଁକି ଚାଲିଗଲି ?

ସତରେ କେତେ ଅବୁଝାମଣା ଏ ସମୟ ।

ଏବେ ମୋ ଅଭିମାନ ଆରମ୍ଭ ର ସମୟ ।