Priyadarsini Das.

Tragedy

4.0  

Priyadarsini Das.

Tragedy

ମଣିଷ ପଣିଆ

ମଣିଷ ପଣିଆ

3 mins
262



ରାସ୍ତା କଡ଼ରେ ବୁଢ଼ା ଲୋକ ଜଣଙ୍କୁ ଦେଖି ରୀନା ଛିଡ଼ା ହୋଇ ଗଲା ।


ପାଖକୁ ଯାଇ କିଛି ପଚାରିବା ଠିକ୍ ହେବ କି ନା ଜାଣି ପାରୁ ନଥିଲା ।


ତଥାପି ଟିକିଏ ସାହସ ଜୁଟେଇ ପାଖକୁ ଗଲା ।


ମଉସା , ଏ ମଉସା ।


ହଁ , କିଏ ତୁମେ ? 

କିଏ ତୁମେ ଝିଅ ?


ମୁଁ ଏଇ ପଟେ ଯାଉଥିଲି ତ , ଆପଣଙ୍କୁ ଦେଖିଲି ।

ସେଇଥି ପାଇଁ ଅଟକି ଗଲି ।


ମୋ ସହ କି କଥା ।


ନା ନା କଥା ସେମିତି କିଛି ନାହିଁ ।ହେଲେ ଆପଣ କାହିଁକି ଏ ଜାଗା ରେ ଏମିତି ବସିଛନ୍ତି , ସେ କଥା ପଚାରୁ ଥିଲି ।


ହଁ ହଁ ।ମୁଁ ଜାଣିଛି ତୁମ ବୟସ ର ପିଲା ମାନଙ୍କ କଥା ।

ପ୍ରଥମେ ଆସି କଥା ହେବ , ତାପରେ ନ ମାଗିଲେ ବି ଖାଇବାକୁ ଦେବ । ତାପରେ ତୁମର ସେ ଯେ କାଠ ଫାଳିଆ ବଡ଼ ବଡ଼ ମୋବାଇଲ ରେ ଫଟୋ ଉଠେଇବ । 


ଯଦି ଥର କର ନ ହେବ , ଆଉ ଥରେ ଫଟୋ ଉଠେଇବ ।


ଏ ଇ ଯୁଗୁଣି ଖିଆ ରୋଗ ଆସିଲା ଦିନ ଠୁ ପରା ତୁମେ ସବୁ ଆସି ସେଇଆ କରୁଛ ।


ଆଜି ମୋର କଥା ହେବିନି କି ଭୋକ ଥିଲେ ବି ଖାଇବିନି ।


ନା ନା ମଉସା , ମୁଁ ସେମିତି କରିବି ନି ।

ଆପଣଙ୍କୁ ଭୋକ ଲାଗିଛି କି ?


ହଁ , ଜୋର୍ ।

ହେଲେ ଖାଇବାକୁ କିଏ ଦେବ ।


ଗୋଟେ ବୋଲି ପୁଅ ଥିଲା ।କାମ କରି ପଇସା ଆଣୁଥିଲା ।

ହେଲେ ଏ ଦଇବ ସହିଲାନି ପରା । 

ଏ ରୋଗ ରେ ମୋ ପୁଅ ଆଉ ରହିଲାନି ।


ମଉସା ର କାନ୍ଦ କାନ୍ଦ ଆଖି ରୁ ସବୁ କିଛି ବୁଝିବାକୁ ରୀନା କୁ ଡେରି ଲାଗିଲାନି ।


ମଉସା , ଚାଲନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କ ଘରକୁ ଯିବା ।


ମୋର ଘର ନାହିଁ ଲୋ ମା ।ଝୁପୁଡି ପଲା ଟେ , ସେ ବି ଛପର ସାତ ଚିରା ।ତୋ ବେଶ କହୁଛି ତୁ ଗୋଟେ ବଡ଼ ଲୋକ ଘର ଝିଅ । ମୋ ପଲା କୁ ଯିବୁ ତ ?


ହଁ ମଉସା ଯିବି , ନେଇ ଚାଲନ୍ତୁ ।


ମଉସା ତାକୁ ତାଙ୍କ ଘରକୁ ନେଇ ଗଲେ , ରୀନା ଯାଇ ତାଙ୍କ ଘରେ ପହଞ୍ଚି ଲା ।


ମଉସା ଟିକିଏ ରହିଥାନ୍ତୁ

ମୁଁ ଖାଲି ଏଇ ଗଲି ଆଉ ଆସିଲି ।

ରୀନା ର ପକେଟ୍ ମନି ଯାହା ଥିଲା ସବୁ ମିଶେଇ ରୋଷେଇ ପାଇଁ କିଛି ସଜ ଧରି ମଉସା ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲା ।ଘରେ କେବେ କେବେ ବି ରୋଷେଇ ଘରେ ପଶି ନ ଥିବା ଝିଅ ମଉସା ଙ୍କ ଚୁଲି କୁ ବହୁତ୍ କଷ୍ଟ ରେ ଫୁଙ୍କି ଫୁଙ୍କି ଭାତ , ଡାଲି ବନେଇ କି ଦେଲା ।

ସେ ଖାଦ୍ୟ ମଉସା ଏମିତି ଖାଉଥିଲେ , ଯେମିତି କେତେ ଦିନ ରୁ ପାଟିରେ ଖାଦ୍ୟ ବାଜିନି ।


ପେଟ ପୁରା ଖାଇଦେଲି ରେ ଝିଅ ।ଭଗବାନ ତୋର ମଙ୍ଗଳ କରନ୍ତୁ ।

ଆଜିକାଲି କା ଛୁଆ ତ ଏତେ ଭଲ ହୁଅନ୍ତି ? ମୁଁ ତ ଜାଣି ନଥିଲି ।


ତୁ କେତେ ଭଲ ରେ ମା ।


ମଉସା ସବୁ ଆଶୀର୍ବାଦ ଆଜି ଦେଇ ଦେବେ କି ?

କିଛି ରଖିଥାନ୍ତୁ ।ମୁଁ ପୁଣି ଆଉ କେବେ କେବେ ଆସିବି । ଏଇ ଚୁଡ଼ା , ଛତୁଆ , ବିସ୍କୁଟ ଭୋକ ଲାଗିଲେ ଖାଇବେ ।ଆଉ ଯେଉଁଠି ଆପଣଙ୍କ ସହ ଦେଖା ହେଲା ନା , ଆପଣ ସେଇଠି ସବୁଦିନ ରହିବେ । ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ଖାଇବା ଦେବି ।

ଆପଣ ଘରେ ଆସି ଖାଇଦେବେ ।


ରୀନା ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲା ବେଳକୁ ବହୁତ୍ ଡେରି ହୋଇଥାଏ ।

ମା ତାର ତାକୁ ଗାଳି କରୁଥାନ୍ତି ।

ରୀନା କିଛି କହିଲାନି ସବୁ ଗାଳି ଶୁଣି ସାରି ଦିନ ର ସବୁ କଥା ମା ଙ୍କୁ କହିଲା ।


ମା ତାର ସେ ସବୁ ଶୁଣି କି ରୀନା କୁ ଗାଳି ଦେଲେ ।


--- ତୁ କେଡେ ଗଧି ଟା।

ସେମିତି ବୁଢ଼ା ଲୋକ ଙ୍କୁ ଏକୁଟିଆ ଛାଡନ୍ତି ନା ।

ଚାଲ ମୋ ସହ ।


ରୀନା ର ମା କାର ନେଇ ବାହାରିଲେ ।

ସେ ମଉସା ଘରେ ପହଞ୍ଚି ତାଙ୍କୁ ବହୁତ୍ ବୁଝେଇ ସୁଝେଇ ତାଙ୍କ ଘରକୁ ଆଣିଲେ ।


ରୀନା ର ମା ଗୋଟେ ରୁମ୍ କୁ ସଜାଡି ଦେଇ ମଉସା ଙ୍କୁ ରହିବାକୁ ଦେଲେ ।


ମଉସା ଙ୍କୁ କିନ୍ତୁ ମାଡି ମାଡି ପଡୁଥାଏ ।


ରୀନା ବୁଝେଇ ଦେଲା , କିଛି ନୁହେଁ ମଉସା , ଆପଣ ସବୁଦିନ ମୋତେ ଆଶୀର୍ବାଦ ଦେଇଦେବେ ।

ବାସ୍ ଆଉ କିଛି ଦରକାର୍ ନାହିଁ ।

କେବେ କେବେ ଯାଇ ଆପଣଙ୍କ ଘର ବି ଦେଖି ଆସିବା ।


ମଉସା କିନ୍ତୁ ମନେ ମନେ ଭାବୁଥାନ୍ତି ସତରେ ଆଜି ବି ମଣିଷ ପଣିଆ ଦୁନିଆ ରେ ବାକି ଅଛି ।






Rate this content
Log in

Similar oriya story from Tragedy