ବନ୍ଧୁତ୍ୱ

ଗୋଟିଏ ଗାଁରେ ମନୋଜ ଏବଂ ପ୍ରଭାତ ନାମକ ଦୁଇଜଣ ବନ୍ଧୁ ଥିଲେ | ମନୋଜ ଏକ ଧନୀ ପରିବାରର ଏବଂ ପ୍ରଭାତ ଏକ ଗରିବ ପରିବାରର ଥିଲେ | ସ୍ଥିତିର ପାର୍ଥକ୍ୟ ସତ୍ୱେ ଉଭୟେ ଦୁଇ ବନ୍ଧୁ ଥିଲେ | ଏକାଠି ସ୍କୁଲ ଯିବା, ଖେଳିବା, ଖାଇବା ପିଇବା, କଥାବାର୍ତ୍ତା | ସେମାନଙ୍କର ଅଧିକାଂଶ ସମୟ ପରସ୍ପର ସହିତ ବିତାଇଥିଲେ | ସମୟ ଅତିବାହିତ ହେଲା ଏବଂ ଦୁହେଁ ବଡ ହେଲେ | ମନୋଜ ତାଙ୍କ ପାରିବାରିକ ବ୍ୟବସାୟକୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ ଏବଂ ପ୍ରଭାତ ଏକ ଛୋଟ ଚାକିରି ପାଇଲେ | ଦାୟିତ୍ୱ ର ଭାର ଆସିବା ପରେ ଉଭୟଙ୍କ ପରସ୍ପର ସହିତ ସମାନ ସମୟ ବିତାଇବା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ। ଯେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କୁ ସୁଯୋଗ ମିଳେ ଉଭୟେ ପରସ୍ପର କୁ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଭେଟିଥାନ୍ତ |

 ଦିନେ ମନୋଜ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲେ ଯେ ପ୍ରଭାତ ଅସୁସ୍ଥ ଅଛନ୍ତି। ସେ ତାଙ୍କୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କ ଘରକୁ ଆସିଥିଲେ। ତାଙ୍କ ଅବସ୍ଥା ବିଷୟରେ ପଚାରିବା ପରେ ମନୋଜ ସେଠାରେ ଅଧିକ ସମୟ ରହିଲେ ନାହିଁ। ସେ ପକେଟରୁ କିଛି ଟଙ୍କା ବାହାର କରି ପ୍ରଭାତଙ୍କୁ ଦେଇ ଫେରିଗଲେ। ମନୋଜ ଙ୍କ ଏହି ଆଚରଣରେ ପ୍ରଭାତ ବହୁତ ଦୁଃଖ ଅନୁଭବ କଲେ | କିନ୍ତୁ ସେ କିଛି କହି ନ ଥିଲେ। ସୁସ୍ଥ ହେବା ପରେ ସେ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରି ଟଙ୍କା ବ୍ୟବସ୍ଥା କରି ମନୋଜଙ୍କ ଟଙ୍କା ଫେରସ୍ତ କରିଥିଲେ।

 କେବଳ କିଛି ଦିନ ବିତିଗଲା ଯେ ମନୋଜ ଅସୁସ୍ଥ ହୋଇପଡିଥିଲେ। ଯେତେବେଳେ ପ୍ରଭାତ ମନୋଜଙ୍କ ବିଷୟରେ ଜାଣିଲେ, ସେ ନିଜ କାମ ଛାଡି ମନୋଜଙ୍କ ନିକଟକୁ ଦୌଡ଼ି ଗଲେ ଏବଂ ସୁସ୍ଥ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାଙ୍କ ସହିତ ରହିଲେ | ପ୍ରଭାତଙ୍କ ଏହି ଆଚରଣ ମନୋଜଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ଭୁଲକୁ ଅନୁଭବ କଲା | ସେ ଦୋଷରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥିଲେ। ଦିନେ ସେ ପ୍ରଭାତଙ୍କ ଘରକୁ ଯାଇ ତାଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ କ୍ଷମା ମାଗି କହିଲା, ବନ୍ଧୁ! ଯେତେବେଳେ ତୁମେ ଅସୁସ୍ଥ ଥିଲ, ମୁଁ ତୁମକୁ ଟଙ୍କା ଦେବାକୁ ଆସିଥିଲି | କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଅସୁସ୍ଥ ହୋଇଗଲି, ତୁମେ ମୋ ସହିତ ରହିଲ | ସବୁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ମୋର ଯତ୍ନ ନେଲେ | ମୋର କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ମୁଁ ବହୁତ ଲଜ୍ଜିତ | ମୋତେ କ୍ଷମା କର।"

 ପ୍ରଭାତ ମନୋଜଙ୍କୁ ଆଲିଙ୍ଗନ କରି କହିଲା, କିଛି ଅସୁବିଧା ନାହିଁ ବନ୍ଧୁ। ମୁଁ ଖୁସି ଯେ ତୁମେ ଅନୁଭବ କରିଛ ଯେ ବନ୍ଧୁତ୍ୱରେ ଟଙ୍କା ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନୁହେଁ, ପରସ୍ପରକୁ ଭଲ ପାଇବା ଏବଂ ପରସ୍ପରର ଯତ୍ନ ନେବା ହିଁ ବନ୍ଧୁତ୍ୱର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ।