ସୃଷ୍ଟି

ବଞ୍ଚିବା ଆଳରେ କେଜାଣି କାହିଁକି  

ଏଇମିତି ଗୁଡ଼ାଏ ଚିନ୍ତନ  

ଉଦୀତ ଉତାପ ଅସ୍ତ ସୁରୁଜ  

ପ୍ରାୟ ଏକତ୍ର ସମାନ  

ବିହଙ୍ଗ ଛାଡଇ ନିଡକୁ ଉଦୟେ  

ଅସ୍ତେ ଫେରଇ ନିଡ଼େ  

ଏହିତ ପାର୍ଥକ୍ୟ  ସୁଷ୍ଟି ନିୟମେ  

କାଳ କଣ୍ଟକ ଗଡେ  

ଈଶ୍ୱର ସୃଷ୍ଟି ନିୟମ ନିଷ୍ଠା  

ଵିରୁଦ୍ଧ ବିଚାର ବୋହି  

କେ କାହାସମ ସଦୃଶ୍ୟ ନହି  

ଏକାଙ୍ଗେ ସୃଷ୍ଟିଛି ବିହୀ  

ପର ଚରିତ୍ର ର ପ୍ରୟାଗ୍ ଆଭା  

ଯଦିକେହି ଅନୁସରେ  

ଦିଅହେ ତାକୁ ସତ ଶ୍ରୀଙ୍ଗାର  

ଉନ୍ମାଦ ଭରି ଶରୀରେ  

ଅପୁରନ୍ତା ଥିବା ଅର୍ଧସଂସ୍କାରରେ  

ସଂସ୍କୃତି ଦିଅ ଝାରି  

ଗର୍ବିତ ହେଉ ନବ ହୃଦୟ  

ହେଉ ହେ ତୁମରି ପରି   

ହେଉ ହେ ତୁମରି ପରି