ସଂଧ୍ୟା ତୁମେ ଫେରିଆସ

ହେ ସଂଧ୍ୟା ତୁମେ ଫେରି ଆସ,

ତୁମେ ଫେରି ଆସ ଦ୍ଵାପର ଯୁଗର ।

ଫେରି ଆସ ତୁମେ ରାଜା ପରୀକ୍ଷିତ,

କରି ଜନ୍ମେଜୟ ଙ୍କୁ ରାଜ କୁମାର ।

ଫେରି ଆସ ତୁମେ ସୁତ ମହା ମୁନି ,

କୃଷ୍ଣ ଦ୍ବୟିପାନ ସୁତ ଶୂକ ମହର୍ଷି ।

ସଂଧ୍ୟା ତୁମେ ଫେରି ଆସ,

ସଂଧ୍ୟା ତୁମେ ଫେରି ଆସ ।

ହେ ମହାରାଜା, ତୁମେ ପାରା

ଦେଇ ଥିଲ ଦଣ୍ଡ କଳି ରାଜା କୁ ?

ଯେ କରୁଥିଲା ପଦାଘାତ୍,

ଏକ ପଦି ଧର୍ମ ବୃଷଭ କୁ ।

ଅସହ୍ୟ ଦଣ୍ଡ ତୁମ, ବିଦାରିତ କରିଥିଲା କଳିକୁ ।

ଯନ୍ତ୍ରଣା ରେ ଜର୍ଜରିତ କଳି,

ପଶିଥିଲା ଶରଣ ଆକୁଳେବିକଳି ।

ଅଭୟ ବତ୍ସଳ ରାଜା କରିଥିଲ ଅଭୟ,

ଦେଇ ତାକୁ ତିନି ଗୋଟି ରହିବାକୁ ସ୍ଥାନ ।

ରତି କ୍ରୀଡ଼ା, ଦ୍ୟୁତି କ୍ରୀଡ଼ା, ପୁଣି ମଦିରା ର ସ୍ଥାନ ।

ଅନୁଗ୍ରହ କରି କଳି, ମାଗିଥିଲା ଆଉ ଦୁଇ ସ୍ଥାନ,

ଲୋଭ, ଆଉ ଧନ ର ଆଳୟ ।

କରିଥିଲ ଏହି ସ୍ଥାନ ମାନ, ଅଭୟେ ପ୍ରଦାନ ।

କିନ୍ତୁ କଳି ଆଜି ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ସାରା ସଂସାର ।

ଫେରି ଆସ ରାଜା..ପରୀକ୍ଷିତ

କରି ଜନ୍ମେଜୟ ଙ୍କୁ ରାଜ କୁମାର ।

ତୁମେ ଫେରି ଆସ ସତୀ ଅନୁଶୟା,

ସତୀ ସାବିତ୍ରୀ, ଶର୍ମିଷ୍ଠା, ଅରୁନ୍ଧତି ।

ଫେରି ଥରେ ଦେଖି ନିଅ

ତୁମ ପରଜାଙ୍କ ଯୁବତୀ ।

ତୁମେ ଥିଲ ପୂଜାରୀ ସତୀ ଓ ପବିତ୍ର ତାର ,

ଆଜି ତ ସେମାନେ କରନ୍ତି,

ପଦା ଘାତ ତୁମ ସତୀତ୍ୱ କୁ,

ଏହି କଣ ଦେଇଥିଲ ଶିକ୍ଷା,

ତୁମ ପର ଯୁବତୀ ମାନଙ୍କୁ ?

ସତୀ ତୁମେ ଫେରି ଆସ,

ସତୀ ତୁମେ ଫେରି ଆସ ।

ହେ...କୃଷ୍ଣ ତୁମେ ଫେରାଇ ଦିଅ,

ତୁମର ସେହି ସମୟକୁ

ସତ୍ୟ, ପୁଣି ଧର୍ମ ଓ ପବିତ୍ର ତାକୁ ।

ସେତେବେଳେ ନ ଥିଲା ତ

ଯୁଦ୍ଧ କମାଣ କି କୋଠା-ବାଢ଼ି,

ଥିଲା ସତ୍ୟ, ଧର୍ମ ଓ ପୁନ୍ୟତାର ଦିହୁଡ଼ି ।

ହୃଦୟ ଥିଲା ବିଶାଳ, ବନ୍ଧୁ ଥିଲେ ସକଳ ।

ହେଲେ ଆଜି ଭର ପୁର

ଯୁଦ୍ଧ କମାଣ, ତୋପ କୋଠା-ବାଢ଼ି,

ହୃଦୟ ସଂକୀର୍ଣ୍ଣ ଶତୃତାରେ ପରି ପୂର୍ଣ୍ଣ ।

ତୁମେ ଫେରାଇ ଦିଅ ପ୍ରଭୁ,

ତୁମର ସେହି ସମୟକୁ,

ଦ୍ଵାପର ସଂଧ୍ୟାକୁ, ଦ୍ଵାପର ସଂଧ୍ୟାକୁ ।

06*04*2019