ସମୟର ଅନେକ ରୂପ -

(କବିତା )ସମୟର ଅନେକ ରୂପ -2

ଏମିତି ଦିନ ଥିଲା ଯେବେ

ବନ୍ଧୁ ଖୋଜିବାକୁ ପଡୁଥିଲା

ବନ୍ଧୁ ଖୋଜି ଆପଣାର କଲେ

ଯନ୍ତ୍ରଣା ସହିବାକୁ ପଡୁଥିଲା

ହେଲେ ଏବେ ଆଉ ସେ ସମୟ

ଖୋଜିବାକୁ ଇଛା ଵି ହେଉନି |

ସମୟ ତା ବାଟରେ ଅନବରତ ଚାଲେ

ପଛକୁ ଥରେ ଵି ବୁଲି ଦେଖେନି

ଠିକ ସେମିତି ମଣିଷ ହେବା ଜରୁରୀ

ଏକଥା ମୁଢ ମାନବ ଗ୍ରହଣ କରିପାରୁନି

ତଥାପି କିଛି ଜଣ ମାନନ୍ତି ଏ କଥା

ଏଣୁ ତ ସଂସାର ଲୀଳା ସରୁନି |

ଧନ ଯୌବନ ଲୋଭ ରେ ମଣିଷ

ନିଜ ରକ୍ତ କୁ ଵି ଛାଡ଼େନି

ମାରିବା ବଂଚିବା ନିଜ ହାତରେ ଭାବି

ସମୟ କୁ ଯେ ଚିନ୍ହି ପାରୁନି

କଳିଯୁଗ ଲୀଳା କିସ ମୁଁ ଲେଖିବି

ଲେଖିବାକୁ କାଳି ମିଳୁନି |

ଦିନ ରାତି ଭଳି ସୁଖ ଦୁଃଖ ଭାଗ

ଏକଥା ମାନବ ଭୁଲିଯାଉଛି

ବିପଦ ନିଜର ମୁହଁ କୁ ଆସିଲେ

ପ୍ରଭୁଙ୍କ ରାଣନିୟମ ସେ ଖାଉଛି

ଏକଥା ସେ ଜଗା ସହିନ ପାରିଲେ

ସମୟ ବିଗାଡିଦେଉଛି |