ସମୟ ଦିଏ ସଂଗ୍ରାମର ଡାକରା

ସମର୍ପଣ ଭାବନାରେ କିଶାନ 

ଲାଗିଛି ସଂସାର ହିତେ,

ଯୋଗାଏ ସେ ଅନ୍ନ, ଅଵିରାମ

ଶ୍ରମେ ତା ଜୀଵନ ଵିତେ ।

କରେ ସେ ଅନ୍ନଦାନ କିନ୍ତୁ ଅଭାଵେ 

ତାହାର ଜୀବନ ଵିପନ୍ନ କିଆଁ

ଶାସକ କହୁଛି ଚାଷୀ ପାଇଁ ଲାଗିଛି

କିନ୍ତୁ ଦେଖ କାହାର ଧରିଛି ବାହା ।

ଦେଖ ଆହେ ଯେତେ ମୋର ମହାନ୍

ଦେଶର ଭଉଣୀ ଭାଇ

ଚିନ୍ତା କର ଥରୁଟେ ତୁମ ପବିତ୍ରତାର 

ନେତ୍ର ଖୋଲି ଦେଇ ।

ଆନ୍ତର୍ଜାତିକ ଅହିଂସା ଦିବସ ପାଳନ୍ତି 

ସମସ୍ତେ ଏହି ପୃଥିବୀରେ

ଅହିଂସାର ସ୍ଲୋଗାନ ଦିଅନ୍ତି, ପାଇବ

ହିଂସା ଭରି ରହିଛି ଅନ୍ତରେ ।

ଅନୁଭବ କରିବ, କିପରି ଆଜି ରାମ 

ରାଜ୍ୟ କଳ୍ପନା ଭିତରେ 

ମାନବ ମତାନ୍ଧତାରେ ଏକ ରୂକ୍ଷ ରକ୍ତ

ପୀପାଷୁ ଦାନବ ସାଜିଛି ଏଠାରେ ।

ସାମ୍ପ୍ରଦାୟିକ ହିଂସା ହୋଇଛି ସମସ୍ତ

ଧର୍ମାନ୍ଧ ମାନବର ଚ଼ିର ସାଥୀ

ଅନ୍ୟାୟ ଅଧର୍ମ ହେଲା ସେମାନଂକର 

ଜୀବନର ସହଯାତ୍ରୀ ।

ଅଳୀକ ମୃଗତୃଷ୍ଣା ପଥେ ଛୁରୀ ବନ୍ଧୁକ

ଅଣୁ ପରମାଣୁ ହାତେ

ବିକ୍ଷିପ୍ତ ମନେ ସଂଯମତା ହରାଇ ଅନ୍ଧତ୍ୱରେ

ପ୍ରତ୍ୟେକ ଖେଳନ୍ତି ରକ୍ତେ ।

ସାରା ଦେଶଟାରେ ପଡ଼ିଛି ହୁରି, କୁଲି 

ମଜ୍ ଦୁର ଛାଡ଼େ ଚିତ୍ କାର

ଧାରୁଆ ଖଡ଼ଗ ଗଳେ ତାଙ୍କ ଯାଏ ବୁଲି

କୁହ କେଉଁ ଧାରା ଗଣତନ୍ତ୍ରର ।

          

ପାଇବା କାହୁଁ କୁହ ସେହି ସ୍ୱାଧୀନତା ପୂର୍ବ 

ବୈଷ୍ଣବଜନର ଗାଥା

ଯାହା ଥିଲା ସପନ ସେଦିନର, ବିଗିଡିଛି ଯାହା

ଦେଖୁଛେ ନୁଆ ଵିଧି ବ୍ୟବସ୍ଥା ।

ନକାନ୍ଦିଲେ ପିଲା ରହନ୍ତି ଭୋକିଲା ଜନନୀ 

ତ ନଦିଏ ଖାଦ୍ୟ ପରା 

ଉଠହେ ମାନବ ଉଠହେ ସମାଜ ଏ ସମୟ 

ଦିଏ ସଂଗ୍ରାମର ଡାକରା ।